Η εικονική πραγματικότητα και η ρομποτική έχουν τεθεί πλέον στην υπηρεσία της θεραπευτικής άσκησης. Ασκήσεις σωματικής ενδυνάμωσης σε συνδυασμό με νοητικές ασκήσεις μέσω εικονικής πραγματικότητας χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση αθλητών, γιλέκα ανιχνεύουν τις μυικές αντιδράσεις νευρολογικών ασθενών και τους βοηθούν να κινήσουν αντικείμενα με τη σκέψη, ενώ ηλεκτρονικές σόλες δείχνουν πόσο βαδίζει κάποιος, με τι ταχύτητα και με ποια ισορροπία.
Η «Εφαρμογή μεθόδων εικονικής πραγματικότητας – ρομποτικής στη θεραπευτική γύμναση» αποτέλεσε το θέμα της διάλεξης του καθηγητή Ιατρικής Φυσικής και Πληροφορικής στην Ιατρική Εκπαίδευση στο Εργαστήριο Ιατρικής Φυσικής της Ιατρικής του ΑΠΘ, Παναγιώτη Μπαμίδη, στο πλαίσιο του 12ου Συνέδριο «Ιατρική της Άθλησης στον 21ο Αιώνα», που διοργανώνει 12-14 Απριλίου το Εργαστήριο Αθλητιατρικής του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του ΑΠΘ.
«Προσπαθούμε με εικονική πραγματικότητα να κάνουμε ασκήσεις τα συστήματα σωματικής ενδυνάμωσης. Αυτό, συνδυασμένο με νοητική άσκηση, δηλαδή με συστήματα που μπορούν να ασκήσουν το νου, το χρησιμοποιούμε για εκπαίδευση και προπόνηση αθλητών, όπως π.χ. ποδοσφαιριστές για να μπορούν να πασάρουν πιο εύκολα και με μεγαλύτερη ακρίβεια, να είναι πιο ευέλικτοι, να βελτιώσουν δηλαδή τις ικανότητές τους με ένα σύστημα που έχουμε», ανέφερε ο κ. Μπαμίδης, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Παράλληλα σημείωσε ότι η ρομποτική τεχνολογία, η επαυξημένη/ εικονική πραγματικότητα και παιχνίδια σοβαρού σκοπού χρησιμοποιούνται για να δώσουν σε ασθενείς με εγκεφαλικό ή με κακώσεις του νωτιαίου μυελού τις κινητικές λειτουργίες που έχουν χάσει. Ο ασθενής φοράει ένα γιλέκο που έχει αισθητήρες και στέκεται μπροστά από την οθόνη, ώστε οι κινήσεις του στον πραγματικό κόσμο να έρθουν σε απόλυτη συμφωνία με τον εικονικό κόσμο του παιγνιδιού σοβαρού σκοπού που πρόκειται να ξεκινήσει, δηλαδή να συντονιστεί το παιχνίδι με τη ρομποτική συσκευή.
«Στο πρόγραμμα HEROES (Human Extremity Robotic Rehabilitation and Outcome Enhancement for Stroke), που “τρέχουμε” με φορετές συσκευές, όπως ένα γιλέκο με καλώδια, προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε τις μυικές αντιδράσεις κάποιου που δεν μπορεί να κουνήσει τα χέρια και προσπαθεί να σκεφτεί ότι κούνησε το χέρι του και να τον βοηθήσουμε κιόλας αφού πρώτα τον εκπαιδεύσουμε με εικονική πραγματικότητα. Η ανίχνευση γίνεται όχι μόνο με ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, που είναι το κλασικό, αλλά προσπαθούμε και με ηλεκτρομυογράφημα να δούμε και να επέμβουμε», σημείωσε ο κ. Μπαμίδης.
Τέλος ανέφερε ότι γίνεται προσπάθεια ψηφιοποίησης των αξιολογήσεων της σωματικής άσκησης και της σωματικής κατάστασης, με συστήματα όπως ηλεκτρονικές σόλες. «Οι ηλεκτρονικές σόλες μπορούν να ψηφιοποιήσουν τη βάδιση και μπορούμε να δούμε πόσο βαδίζει, πόσο γρήγορα με ποια ισορροπία κ.λπ. Αυτές οι σόλες είναι εμπορικό προϊόν, δεν δικό μας, όμως εμείς το αξιοποιούμε ως αισθητήρα για να μπορέσουμε να δούμε την κατάσταση του ανθρώπου που τις φοράει ψηφιοποιημένα και να μπει μέσα σε έναν φάκελο», πρόσθεσε ο κ. Μπαμίδης.
Comments are closed.