γράφει ο Παρασκευάς Κακάς Μ.D. Πλαστικός Χειρούργος
Τρίτη, 21 Νοεμβρίου 2017 – Νέα έρευνα θέτει σε αμφιβολία την πραγματική αποτελεσματικότητα ενός κοινού τύπου χειρουργείου που χρησιμοποιείται για να διευκολύνει τον πόνο από μια κλινική οντότητα που λέγεται «παγωμένος ώμος» (Συμφυτική θυλακίτιδα).
Η παράξενη αυτή πάθηση οδηγεί σε σημαντική σοβαρή λειτουργική ανεπάρκεια τού ώμου, προκαλώντας μείωση του εύρους κινήσεων και μυϊκές ατροφίες, αλλά έχει ομαλή αποκατάσταση, ακόμα και αν δεν εφαρμοσθεί καμία θεραπεία. Η πάθηση, εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, έχει τρία στάδια και διαρκεί 12-24 μήνες. Τα 3 στάδια συμπτωμάτων έχουν ως εξής:
• Στο αρχικό στάδιο η κίνηση του άκρου προκαλεί έντονο πόνο και η κινητικότητα της άρθρωσης αρχίζει να περιορίζεται.
• Στο δεύτερο στάδιο, ο πόνος αρχίζει να υποχωρεί, αλλά υπάρχει έντονη δυσκαμψία.
• Στο τρίτο στάδιο, υπάρχει λύση της δυσκαμψίας και επαναφορά σε φυσιολογική κίνηση χωρίς πόνο.
Δυστυχώς υπάρχουν και σπάνιες περιπτώσεις ηλικιωμένων ατόμων που οδηγούνται σε χρόνια δυσκινησία, σχεδόν «αγκύλωση» του ώμου.
Μια βρετανική ερευνητική ομάδα παρακολούθησε τα αποτελέσματα για ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση αποσυμπίεσης για τη θεραπεία του «παγωμένου ώμου» (Συμφυτική θυλακίτιδα).
Στη χειρουργική αποσυμπίεσης, αφαιρείται μια μικρή περιοχή μαλακού ιστού στην άρθρωση ώμων, ανοίγοντας την άρθρωση.
Όλοι οι ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη, πονούσαν στον ώμο για τουλάχιστον τρεις μήνες, παρά τις μη χειρουργικές προσεγγίσεις, όπως φυσικοθεραπεία και ενέσεις στεροειδών. Έτσι, 90 ασθενείς χειρουργήθηκαν αρθροσκοπικά για την αποσυμπίεση, 94 ασθενείς έκαναν απλή αρθροσκόπηση νομίζοντας ότι έκαναν κανονικά την όλη επέμβαση και 90 ασθενείς δεν χειρουργήθηκαν αλλά συνέχισαν συντηρητικά.
Αμφότερες οι ομάδες των χειρουργικών ασθενών έλαβαν επίσης μία έως τέσσερις συνεδρίες φυσιοθεραπείας μετά. Εκείνοι στην ομάδα χωρίς χειρουργείο είχαν μόνο έναν έλεγχο τρεις μήνες μετά την έναρξη της μελέτης.
Έξι έως δώδεκα μήνες μετά την είσοδο στη μελέτη, τα συμπτώματα του πόνου στον ώμο είχαν μειωθεί και στις τρεις ομάδες ασθενών, ανεξάρτητα από το αν έκαναν τη χειρουργική επέμβαση ή όχι, σημειώνει μια ομάδα με επικεφαλής τον Andrew Carr του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Ενώ οι ασθενείς στις ομάδες χειρουργικής αποσυμπίεσης και της αρθροσκόπησης εμφάνισαν ελαφρώς μεγαλύτερες μειώσεις στον πόνο στους ώμους από ό, τι στην ομάδα χωρίς θεραπεία, η διαφορά ήταν μικρή και δεν ήταν πιθανό να έχει αξιοσημείωτο αποτέλεσμα, ανέφερε η ομάδα του Carr στις 20 Νοεμβρίου στο περιοδικό The Lancet.
«Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, οι ασθενείς με “παγωμένο ώμο” και οι κλινικοί γιατροί έχουν αποδεχτεί αυτή τη χειρουργική επέμβαση, με την πεποίθηση ότι παρέχει αξιόπιστη ανακούφιση από τα συμπτώματα και έχει χαμηλό κίνδυνο ανεπιθύμητων συμβάντων και επιπλοκών», ανέφερε ο Carr σε ένα δελτίο τύπου. Ωστόσο, τα ευρήματα από τη μελέτη μάς δείχνουν ότι η χειρουργική επέμβαση μπορεί να μην παρέχει κλινικά σημαντικό όφελος και ότι δεν υπάρχει όφελος από την αποσυμπίεση έναντι των άλλων θεραπειών», πρόσθεσε.
Είναι δεδομένο ότι μια πάθηση, της οποίας η αποδρομή μπορεί να πάρει ακόμα και 24 μήνες, είναι βασανιστική και ο ασθενής θέλει να θεραπευθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Μερικές φορές όμως οι μέθοδοι που εφαρμόζονται δεν είναι απαραίτητες και, όπως φαίνεται, δεν έχουν de facto καλύτερα αποτελέσματα.
Από το φύλλο της THESSNEWS #81 (25/11/2017-26/11/2017)
Comments are closed.