Ομάδα αστρονόμων από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης επιβεβαίωσε τη θεωρία βαρύτητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν, σύμφωνα με την οποία υπάρχει μια περιοχή στην άκρη των μαύρων τρυπών όπου η ύλη δεν μπορεί να παραμείνει σε τροχιά, με αποτέλεσμα να πέφτει μέσα και να και να βυθίζεται απότομα.
Η ερευνητική ομάδα με τη χρήση τηλεσκόπιων ικανών να ανιχνεύσουν ακτίνες-Χ παρατήρησε για πρώτη φορά αυτή την περιοχή που ονομάζεται «περιοχή βύθισης».
Ο Άντριου Μάμμερι, επικεφαλής της μελέτης και θεωρητικός φυσικός στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε «Η θεωρία του Αϊνστάιν προέβλεπε αυτή την τελική βουτιά, αλλά είναι η πρώτη φορά που καταφέρνουμε να αποδείξουμε ότι συμβαίνει».
«Φανταστείτε το σαν ένα ποτάμι που μετατρέπεται σε καταρράκτη. Μέχρι τώρα, μπορούσαμε να δούμε μόνο το ποτάμι. Αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε και τον καταρράκτη» πρόσθεσε.
Η ύλη που κατευθύνεται προς μια μαύρη τρύπα κάνει κύκλους, όπως το νερό που στροβιλίζεται, σπειροειδώς, προς έναν αγωγό. Αυτή δεν είναι μια τυχαία παρομοίωση. Η σύγκριση είναι τόσο εύστοχη που οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τους στροβιλισμούς του νερού για να μελετήσουν τα περιβάλλοντα γύρω από τις μαύρες τρύπες.
Η μέθοδος που χρησιμοποίησαν οι επιστήμονες για την μελέτη της μαύρης τρύπας
Ο στρεβλωμένος χωροχρόνος γύρω από τις μαύρες τρύπες είναι ακραίος με αποτέλεσμα αυτό να καθιστά δύσκολη τη μελέτη τους.
Οι ερευνητές θέλησαν να διαπιστώσουν το είδος του φωτός που εκπέμπει η περιοχή βύθισης οπότε ανέπτυξαν προσομοιώσεις και μοντέλα που απεικόνιζαν την περιοχή αυτή. Η μαύρη τρύπα που μελέτησαν βρίσκεται σε ένα σύστημα που απέχει περίπου 10.000 έτη φωτός και ονομάζεται MAXI J1820+070. Το σύστημα αυτό περιέχει μια μαύρη τρύπα, της οποίας η μάζα είναι περίπου 8,5 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Οι ερευνητές συνέλλεξαν δεδομένα από τα διαστημικά τηλεσκόπια NuSTAR και NICER και αποφάσισαν να εστιάσουν σε μια έκρηξη που έλαβε χώρα το 2018. Μετά από προσεκτική μελέτη διαπίστωσαν ότι ταίριαζε με την εκπομπή που προέκυψε από τις προσομοιώσεις.
Ο ερευνητής είπε «Αυτό που είναι πραγματικά συναρπαστικό είναι ότι υπάρχουν πολλές μαύρες τρύπες στον γαλαξία, και τώρα διαθέτουμε μια νέα ισχυρή τεχνική για να μελετήσουμε τα ισχυρότερα γνωστά βαρυτικά πεδία».
ΟΙ ίδιος δήλωσε «Πιστεύουμε ότι αυτό αντιπροσωπεύει μια συναρπαστική νέα εξέλιξη στη μελέτη των μαύρων οπών, επιτρέποντάς μας να ερευνήσουμε αυτή την περιοχή γύρω από αυτές. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε πλήρως τη βαρυτική δύναμη. Αυτή η τελική βύθιση του πλάσματος συμβαίνει στην άκρη μιας μαύρης τρύπας και δείχνει την ύλη να ανταποκρίνεται στη βαρύτητα στην ισχυρότερη δυνατή μορφή της».
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society».
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.