Στείλτε τα μηνύματα σας live, πάρτε μέρος στη συζήτηση.
NOW ON AIR
Μαζί… για όλα | Πέτρα Καρυώτη
Θέμα συζήτησης :
Χριστίνα Φλαμπούρη- Η πρώτη Ελληνίδα που πάτησε στο Έβερεστ – Κατάφερε το 7 summits (AUDIO &ΦΩΤΟ)
bool(true)
NOW ON AIR16:00 - 18:00 - Μαζί… για όλα
Πέτρα Καρυώτη
NOW ON AIR
Home > Κοινωνία/Πρωτοβουλίες > Χριστίνα Φλαμπούρη- Η πρώτη Ελληνίδα που πάτησε στο Έβερεστ – Κατάφερε το 7 summits (AUDIO &ΦΩΤΟ)
25.01.2023
Χριστίνα Φλαμπούρη- Η πρώτη Ελληνίδα που πάτησε στο Έβερεστ – Κατάφερε το 7 summits (AUDIO &ΦΩΤΟ)
Η Χριστίνα Φλαμπούρη έχει βάλει στόχο ζωής να κατακτάει κορυφές «μεταφορικά και κυριολεκτικά» όπως τονίζει η ίδια.
«Είναι πολύ τιμητικό και με κάνει πολύ δυνατή όταν η ελληνική σημαία ανεβαίνει στις κορφές».
Video
Θεοδώρα Καρακιουλάχ ||karakioulach@gmail.com
Δηλώνει μη επαγγελματίας ορειβάτης αλλά ένας άνθρωπος που έχει βάλει στόχο να κατακτάει κορυφές.
Είναι η πρώτη ελληνίδα που κατάφερε να ολοκληρώσει το 7 Summits το οποίο θεωρείται το υπέρτατο ορειβατικό επίτευγμα καθώς περιλαμβάνει την ανάβαση στην ψηλότερη κορυφή κάθε ηπείρου και μέχρι σήμερα το έχουν καταφέρει περίπου 400 άνθρωποι συνολικά. Μόλις σε 3,5 χρόνια ολοκλήρωσε το project παγκόσμιας αναγνώρισης 7 Summits και τώρα έχει βάλει τον ιερότερο στόχο, αυτό της μητρότητας.
Δεν είναι τυχαίο το παραμύθι που έγραψε με τίτλο “Στις 7 κορυφές” από τις εκδόσεις Πατάκη.
“Φτάνοντας όλο και πιο ψηλά, αρπάζοντας κομμάτια ουρανού, η μικρή Χριστίνα ξεπερνά τους φόβους της και διαπιστώνει πως γίνεται να είναι πιο δυνατή”.
«Τα βουνά τα ξεκίνησα για να ξεπεράσω την φοβία μου για το ύψος. Το βουνό ξεκίνησε ως πρόκληση και κατέληξε τρόπος ζωής. Ήθελα να ξεπεράσω τον εαυτό μου» επισημαίνει στο Μεσημεριανό Μαγκαζίνο του Ράδιο Θεσσαλονίκη.
Ξεκίνησε το 2016 με την ψηλότερη κορυφή της Ευρώπης το Elbrus (5.642μ.) στην Ρωσία. Συνεχίστηκε στην ψηλότερη κορυφή της Αφρικής – το Kilimanjaro (5.895μ.) στην Τανζανία-, την ψηλότερη της Β. Αμερικής – το Denali (6.194μ.) στην Αλάσκα-, την ψηλότερη κορυφή της Ωκεανίας – το Carstensz Pyramid (4.884μ.) στην Παπούα – και την ψηλότερη της Νοτίου Αμερικής – την Aconcagua (6.962μ.) στην Αργεντινή.
Η συγκλονιστική ομάδα χορού ανθρώπων με σωματική αναπηρία " Dagipoli Dance Co" για 2 παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη Σύγκρουση“CRASH ... forming” Στο πλαίσιο του θεσμού "ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 2024" Εθνική Λυρική Σκηνή - Υπουργείο Πολιτισμού Σύγκρουση είναι η κατάσταση στην οποία εμπλέκονται άτομα ή ομάδες όταν υπάρχει διαφορά μεταξύ τους. Η διαφορά μπορεί να είναι πραγματική ή συμβολική και να πάρει τη μορφή πολιτισμικών και κοινωνικών κανόνων, στόχων και προσδοκιών, αξιών, ενδιαφερόντων, πεποιθήσεων, αντιλήψεων, απόψεων και συμφερόντων.Η έννοια της σύγκρουσης είναι πολύσημη και πολυδιάστατη διότι αγκαλιάζει ένα μεγάλο αριθμό φαινομένων από το διάλογο, τη διαλεκτική σχέση, τη διαπραγμάτευση, την αλληλεπίδραση, τη διαφωνία, την απόκλιση, τη διαφορά, την αντίθεση, τον ανταγωνισμό, την αντιπαλότητα για να φτάσει στις πιο ακραίες της μορφές που είναι η διαφθορά, η βία, το πραξικόπημα, η δολοφονία και ο πόλεμος.Η σύγκρουση συνήθως γίνεται αντιληπτή ως έχουσα καταστρεπτικές, επιζήμιες και επιβλαβείς συνέπειες για την κοινωνία, και οι άνθρωποι την αποφεύγουν. Ωστόσο, πολύ συχνά, έχει θετικά και δημιουργικά αποτελέσματα. Είναι η αιτία της αλλαγής και της καινοτομίας στο βαθμό που οδηγεί στην ανανέωση της κοινωνίας, στην αποφυγή της απολίθωσης και της καταστροφής της. Όπως λέει και η αποφθεγματική ρήση «Ομελέτα δεν γίνεται χωρίς να σπάσεις αυγά». Η σύγκρουση είναι υπαίτια της ανθρώπινης ύπαρξης, του πολιτισμού και της εξέλιξης. Η σύγκρουση, που είναι αποτέλεσμα διαφορετικών αντιληπτικών συστημάτων ταξινόμησης της γνώσης, εμπλέκει κοινωνικές οντότητες. Από τη μία, η κυρίαρχη ομάδα που θεσπίζει και «επιβάλει» την κυρίαρχη κανονιστική γνώση/σκέψη και, από την άλλη, η πλειοψηφία του πληθυσμού που την ασπάζεται και την υιοθετεί. Στην ιστορία της ανθρωπότητας, υπήρχαν πάντα και οι διαφορετικοί. Αυτοί που τολμούσαν να φωνάξουν μέσα στο πλήθος, όπως ο μικρός του παραμυθιού, ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός! Οι αλλαγές συνήθως προέρχονται από τις μειονότητες, οι οποίες αμφισβητούν την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων και ανοίγουν σύγκρουση με την κυρίαρχη ομάδα/εξουσία, στοχεύοντας στην επιρροή του πληθυσμού και στην κοινωνική αλλαγή των αναπαραστάσεων και συμπεριφορών. Για να μπορέσει ένα μειονοτικό κοινωνικό υποκείμενο (άτομο ή ομάδα) να επηρεάσει, καταρχάς πρέπει να γίνει ορατό, στη συνέχεια να έχει λόγο και να προβάλει αντιπρόταση, την οποία θα υπερασπίζεται με συγχρονική (ενδο-ατομική ή/και ενδο-ομαδική συνοχή) και διαχρονική (σε όλα τα περιβάλλοντα και μέσα στο χρόνο) σταθερότητα. Η διαφορά μεταξύ της μειονοτικής αντιπρότασης και της κυρίαρχης άποψης που υιοθετείται από τηνπλειοψηφία των ανθρώπων οδηγεί σε σύγκρουση. Η επεξεργασία και η διαχείριση αυτής της σύγκρουσης μπορεί να οδηγήσει είτε σε μηδενική αλλαγή είτε σε αρνητική (αντίσταση στο μειονοτικό μήνυμα) είτε, τέλος, στην θετική αλλαγή προς την κατεύθυνση της μειονοτικής πρότασης. Η αναπηρία και το ανάπηρο σώμα είναι από μόνα τους ξένα, άγνωστα και γι αυτό συγκρουσιακά. Ο μέσος άνθρωπος δεν διαθέτει εκ των προτέρων τις γνωστικές κατηγορίες για να τα εντάξει, καθώς του είναι άγνωστη η αναπαράσταση όλου του φάσματος της ανθρώπινης ποικιλομορφίας. Εδώ ακριβώς ξεκινάει η σύγκρουση. Το άγνωστο φοβίζει, απειλεί την συνοχή της ταυτότητας και δημιουργεί ρωγμή στο κυρίαρχο κανονιστικό περιβάλλον.Οι μειονοτικές αναπαραστάσεις, τα μειονοτικά γεγονότα και τα μειονοτικά κοινωνικά υποκείμενα πάντα καταδιώκονταν, δεν υπήρχαν, δεν συμμετείχαν στην παραγωγή των κοινών δρώμενων. Η ιστορία δεν τα έχει συμπεριλάβει, δεν έχει γίνει λόγος γι’ αυτά. Έχουν περιέλθει στην κοινωνική λήθη και, επομένως, είναι σαν να μην υπάρχουν. Στα μειονοτικά κοινωνικά υποκείμενα συμπεριλαμβάνονται και οι Ανάπηροι άνθρωποι, αόρατοι μέχρι πρόσφατα, ξεχασμένοι, ανύπαρκτοι, αποσιωπημένοι. Δηλώνουν παρόντες και γίνονται ενεργοί. Διαφωνούν σταθερά και ανοίγουν σύγκρουση με τις κυρίαρχες αντιλήψεις. Διεκδικούν συχνά το αυτονόητο ανθρώπινο δικαίωμά τους να είναι ορατοί και συμμετέχοντες, δρώντα κοινωνικά υποκείμενα.Φαίνεται πως η DAGIPOLIDAGIPOLI DANCEDANCE CoCo, στα 20 χρόνια της ενεργής πορείας της έχει δημιουργήσει τη ρωγμή, που είναι προϋπόθεση για να φτάσουμε στην Κοινωνική αλλαγή. Η σύγκρουση είναι η αρχή και το μέσο για ν’ αλλάξουν οι άλλοι, να διαλυθούν τοξικές - αδιέξοδες σχέσεις, να εγκατασταθούν καινούργιες, δυναμικές, πρωτοπόρες και συμπεριληπτικές διαδράσεις.Μέσα από τη σύγκρουση και την επεξεργασία της φθάνει η ώρα να επαναπροσδιορίσεις όχι απλώς το τι σημαίνει για σένα τέχνη, χορός, θέατρο, να επαναπροσδιορίσεις την ίδια τη ζωή σου, τον ίδιο σου τον εαυτό, τις σκέψεις, το συναίσθημα, τη σχέση σου με το σώμα, να επαναπροσδιορίσεις τη θέση σου απέναντι στην διαφορετικότητα του άλλου που σε κατακλύζει και τελικά σε καλεί να σταματήσεις πια να ορίζεις τον άλλον ως «διαφορετικό» με τη στερεοτυπική σημασία του όρου. Στο δια ταύτα η σύγκρουση προμηθεύει ένα μέσον με το οποίο τα προβλήματα εξωτερικεύονται και επιλύονται.Στο έργο “CRASHCRASH backback”, θα αποτυπώσουμε την πορεία των 20 χρόνων συνεχούς και σταθερής παρουσίας της ομάδας, μιας πορείας ανατροπών και συγκρούσεων με την καθεστηκυία τάξη αντιλήψεων σε κοινωνικό επίπεδο και στο πεδίο της Τέχνης που μόνο αυτή μπορεί να απορροφήσει και να δώσει χώρο ισότιμα στα «στοιχεία» ολόκληρου του φάσματος της ανθρώπινης ποικιλομορφίας και διαφορετικότητας.Στο “CRASH back” θα ερευνήσουμε μέσα από τα δύο μοντέλα της σύγκρουσης (Λειτουργικό και Γενετικό), το διακύβευμα της σύγκρουσης: Το Λειτουργικό μοντέλο που εκφράζει την κανονικότητα πρεσβεύοντας πως η σύγκρουση λειτουργεί ως «ασθένεια» πάνω σε ένα «υγιές και ικανό σώμα» που είναι το κυρίαρχο - κανονικό και απωθείται ή αποκρύπτεται…Το Γενετικό μοντέλο που εκφράζει την διαφορετικότητα – ποικιλομορφία δημιουργώντας έναν αντι-κανόνα, μια κοινωνιο-γνωστική σύγκρουση που οφείλεται στην ενεργοποίηση διαφορετικών αναπαραστάσεων για το ίδιο αντικείμενο.Την μορφή της σύγκρουσης που δημιουργείται και το τρόπο με τον οποίο θα γίνει η επεξεργασία της.Τον τρόπο επίλυσης της σύγκρουσης: μηδενική και απόρριψη ή αποδοχή του εναλλακτικού μηνύματος.Φαίνεται ότι το καινούργιο το νέο το διαφορετικό «αντικείμενο», που συνοδεύεται από μια κοινωνιογνωστική σύγκρουση, αφομοιώνεται μέσα από την διαδικασία της αντικειμενοποίησης και της επικέντρωσης (εγγραφή του καινούργιου, του αγνώστου σ’ ένα προϋπάρχον σύστημα οικείων εννοιών που τις ανανεώνει ή τις μεταλλάσσει).Στόχος του έργου μας στο σύνολό του είναι να μετακινήσουμε τον θεατή από την βολική θέση του απλού παρατηρητή, να τον προβληματίσουμε και να τον παρακινήσουμε να συγκρουσθεί με τις προκαταλήψεις, τα στερεότυπα και τους «δαίμονές» του.Σημαντικό να σημειώσουμε πως το έργο θα πληροί τις προδιαγραφές προσβασιμότητας ως προς τους χώρους αλλά και ως προς το περιεχόμενο (νοηματική διερμηνεία, υπέρτιτλους, ακουστική περιγραφή). Το έργο είναι σχεδιασμένο να παιχτεί σε υπαίθριους αλλά και κλειστούς χώρους. Μετά την λήξη του προγράμματος προγραμματίζουμε να συνεχίσουμε να το παρουσιάζουμε σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό σε συγκεκριμένους σταθμούς.Σύλληψη – χορογραφία: Γιώργος ΧρηστάκηςΠαραγωγή: DAGIPOLIDAGIPOLI DANCEDANCE CoCoΣύλληψη, χορογραφία: Γιώργος ΧρηστάκηςΠιάνο: Κώστας Λειβαδάς, Χρήστος ΚαρνάβαςΚιθάρα - φωνητικά: Αντριάνα ΜπάμπαληΤρομπέτα – πιάνο - απαγγελία: Γιάννης ΜητάςΣχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος ΚαρακουλάκηςΜάσκες: Ήρα ΜπράμηΧορεύουν: Brunetti Teresa, Bruno Giorgia, Calusso Marta, Ilagou Roy, Ricci Elena, Spolsino Rosanna, Chiara Rosati, Ελένη Κόντζιλα, Μαίρη Γιαννούλα, Τάνυα Βάσδαρη, Ελένη Σκουρτσίδη, Σωτήρης Ταχτσόγλου, Mario Sergio Bushi, Αναστάσης Κολοβός και Γιώργος ΧρηστάκηςΑκολουθήστε τις δράσεις τους στο blog :
DAGIPOLI DANCE Co
Της Δέσποινας Κρητικού Σφραγίδα αξιοπιστίας χαρακτήρισε την επενδυτική βαθμίδα ο επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, Αλέξης Πατέλης, μιλώντας στο 8ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών και στον δημοσιογράφο Γιώργο Ευγενίδη.«Όταν δεν την έχεις, σε αποκαλούν junk, σκουπίδι και για πολλούς επενδυτές είναι σημαντική γιατί το καταστατικό τους τούς απαγορεύει να επενδύουν σε χώρες που δεν την έχουν», εξήγησε ο κ. Πατέλης.Έκανε λόγο για τρεις οίκους που μας τοποθετούν ένα «κλικ»
κάτω από την επενδυτική βαθμίδα και στην ερώτηση γιατί το κάνουν αυτό αφού πληρούμε τις προδιαγραφές, απάντησε «προφανώς γιατί έχουμε εκλογές».Για το δίλημμα που θέτει η κυβέρνηση πως, αν υπάρξει άλλη πολιτική λύση, θα πρέπει να ξεχάσουμε την επενδυτική βαθμίδα, είπε ότι δεν είναι εκβιαστικό και αναφέρθηκε τόσο στη δήλωση του Γιώργου Σταθάκη από τον ΣΥΡΙΖΑ ότι το κόμμα του θα κρατικοποιήσει την Εθνική τράπεζα όσο και στις πρόσφατες δηλώσεις του Γιάνη Βαρουφάκη για το σχέδιο Δήμητρα.Επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι το 2019 παρέδωσε τα κόκκινα στο 45%, ακριβώς όπως τα παρέλαβε, ενώ είπε ότι ήταν εναντίον του προγράμματος Ηρακλής και της ανακεφαλοποίησης της τράπεζας Πειραιώς το 2021. Σε σχέση με το πρόγραμμα της ΝΔ που ανακοίνωσε χθες ο πρωθυπουργός, είπε ότι είναι κοστολογημένο γύρω στα 7 με 8 δισ. στην τετραετία, ενώ για τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά μία μονάδα είπε ότι στόχος είναι να γίνει το 2025, αφήνοντας ανοιχτό ωστόσο το ενδεχόμενο να εφαρμοστεί νωρίτερα, αν τα πράγματα πάνε καλά.Αναφέρθηκε στο πρόγραμμα «Σπίτι μου», του οποίου οι δικαιούχοι αυξήθηκαν σημαντικά φτάνοντας τους 137.000 και είπε
ότι έχουμε 800.000 κλειστά ακίνητα.
Της Δέσποινας Κρητικού Σαν την Ελλάδα δεν έχει για τον Αμερικανό Πρέσβη στην Αθήνα και το δείχνει με κάθε ευκαιρία, επιστρέφοντας απλόχερα την αγάπη που παίρνει από τους συμπατριώτες του.«Τόση φιλοξενία δεν έχω ζήσει στη ζωή μου. Είναι οι καλύτεροι άνθρωποι δεν θα το ξεχάσω ποτέ», τονίζει και το πρόσωπο του λάμπει όταν αναφέρεται στους Έλληνες.Εμείς τον συναντήσαμε στους Δελφούς στο περιθώριο του 8ου Οικονομικού Φόρουμ όπου βρίσκεται από την έναρξη του και ανάμεσα στις υποχρεώσεις του μας αφιέρωσε λίγα λεπτά για να μιλήσουμε για τον ίδιο.«Νιώθω ότι είμαι στο σπίτι μου» ανέφερε στο Ράδιο Θεσσαλονίκη όταν τον ρωτήσαμε πως αισθάνεται που βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα από την ιδιαίτερη του πατρίδα. Ο Γιώργος Τσούνης επισκέπτεται τους Δελφούς από παιδί. «Έχω έρθει στους Δελφούς πολλές φορές και ήμουν εδώ το καλοκαίρι βρέθηκα στην Ιτέα στο Γαλαξίδι. Αγαπάω την περιοχή πάρα πολύ» αναφέρει.Ο Αμερικανός Πρέσβης στην Αθήνα, κατάγεται από την Ναύπακτο. Οι γονείς του γεννήθηκαν σε ένα χωριό της ορεινής Ναυπακτίας, τον Πλάτανο. Εκεί πήγαν σχολείο και μετά μετανάστευσαν.Τα καλοκαίρια ως παιδί, τα περνούσε στην αγαπημένη του πατρίδα ενώ ακόμη και τώρα όποτε βρίσκει ευκαιρία περνά από το σπίτι των γονιών του για να ξεκουραστεί.Με συγκίνηση αναφέρεται στις δυσκολίες που έζησαν οι γονείς του τα χρόνια πριν μεταναστεύσουν, όταν ακόμη στην ιδιαίτερη Πατρίδα του δεν υπήρχαν δρόμοι και οι μετακινήσεις γίνονταν με τα… πόδια.«Η μάνα μου και ο πατέρας μου είναι από ένα πολύ μικρό χωριό τον Πλάτανο. Όταν η μάνα που πήγε σε σχολείο στην Κρήτη για να μάθει μια τέχνη περπάτησε από το χωριό μέχρι το Γαλαξίδι διότι δεν είχαμε δρόμο άλλα ούτε ηλεκτρικό ούτε νερό και από εκεί πήρε πλοίο για Πειραιά και μετά για Κρήτη» αναφέρει.Τον ρωτήσαμε για τη Θεσσαλονίκη και μας απάντησε ότι την επισκέπτεται κάθε μήνα. «Την αγαπώ πολύ! Είναι η Πρωτεύουσα των Βαλκανίων έχει πολλά Πανεπιστήμια ενω θα γινούν πολλά έργα τεχνολογίας στη Θεσσαλονίκη».Το μήνυμα του για τους Έλληνες πολίτες είναι ότι θέλει να επισκεφτεί κάθε σημείο της Ελλάδας και να γνωρίσει κάθε Έλληνα«να πιώ ένα καφεδάκι μαζί τους» αναφέρει και ξεχειλίζει από χαρά.
-
