Ο Στέλιος Χατζηαδαμίδης μιλά σσυνέντευξη στη ΜΑΡΙΑ ΨΩΜΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ || mpsomapetridou@thessnews.gr
Ο Στέλιος Χατζηαδαμίδης είναι ένας πολυτάλαντος και πολύπλευρος καλλιτέχνης στον χώρο του θεάτρου. Συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης, αγαπάει με πάθος αυτό που κάνει και καταφέρνει να δίνει πάντοτε το καλύτερο. Η πιο πρόσφατη απόδειξη είναι η διασκευή σε θεατρικό κείμενο του μυθιστορήματος του Αύγουστου Κορτώ «Ρένα». Μια παράσταση που όλο το χειμώνα ήταν sold out στην Αθήνα, με τη μοναδική ερμηνεία στον ρόλο της Ρένας της Ηρούς Μανέ.
Μεταξύ Θεσσαλονίκης-Αθήνας
Ο Στέλιος γεννήθηκε στα Γιαννιτσά, ζει στη Θεσσαλονίκη, συχνά όμως -λόγω δουλειάς-κινείται μεταξύ Θεσσαλονίκης και Αθήνας.
Γράφει για το θέατρο από το 2006. Το 2010 το έργο του «Έσπασε» τιμήθηκε με το βραβείο θεατρικής συγγραφής από το Εθνικό Θέατρο (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οδός Πανός), ενώ για το ίδιο έργο ήταν υποψήφιος για το βραβείο Κουν Δραματουργίας, 2010-2011.
Ως ηθοποιό τον γνωρίσαμε στο πλάι της Ελένης Κοκκίδου στην παράσταση «Η γυναίκα της Πάτρας» του Γ. Χρονά. Στο θέατρο έχει συνεργαστεί με την Πέμη Ζούνη, Λένα Κιτσοπούλου, Φωκά Ευαγγελινό, Ασπασία Κράλη, Αντώνη Καλογρίδη κ.α. Έχει γράψει τα έργα: soula (2013, σκηνοθεσία Ν. Διαμαντής, Φεστιβάλ Αθηνών), 17:37 Πειραιάς-La Boca (2012, σκηνοθεσία Πέμη Ζούνη, Θέατρο Badminton) κ.α. Επίσης έχει συνεργαστεί σε πολλές παραστάσεις του ΚΘΒΕ ως συγγραφέας και σκηνοθέτης. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη με την Σοφία Σπυράτου.
Σήμερα ο Στέλιος Χατζηαδαμίδης μας μιλάει για τη θεατρική μεταφορά της τόσο επιτυχημένης «Ρένας», που η αρχική της ιδέα οφείλεται στην Υρώ Μανέ, η οποία όταν διάβασε το μυθιστόρημα θέλησε να βρει έναν τρόπο για να ερμηνεύσει την ηρωίδα του. Τη διασκευή ανέλαβε ο Χατζηαδαμίδης και σκηνοθεσία η Νικαίτη Κοντούρη.
«Αυτό το έργο είναι μια μεγάλη ελπίδα, η επιτομή της αισιοδοξίας για τη ζωή και μαζί η επιτομή της ήττας όλων των προοδευτικών κινημάτων στην Ελλάδα» επισημαίνει η σκηνοθέτιδα.
Ας δούμε όμως και τι έχει να μας πει ο ίδιος ο Στέλιος Χατζηαδαμίδης για τη «Ρένα» αλλά και για το σύνολο της δουλειάς του:
Τι έχει αυτή η «Ρένα» που ενθουσίασε τόσο πολύ το αθηναϊκό κοινό.
Δεν ξέρω τι ενθουσίασε το αθηναϊκό κοινό αλλά ξέρω σίγουρα ότι στην περίπτωση της «Ρένας» το «ενθουσίασε» είναι κυριολεκτικό. Δυο φορές μετά την πρεμιέρα, βρέθηκα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά για να παρακολουθήσω τη παράσταση και δεν είχε θέση, ούτε καν στον τρίτο εξώστη!
Κύριε Χατζηαδαμίδη, πόσο δύσκολο ήταν να «ξεσηκώσετε» τη Ρένα από το χαρτί και να την κάνετε θεατρική περσόνα;
Με τη Νικαίτη Κοντούρη που υπογράφει τη σκηνοθεσία και την Υρώ Μανέ που ήταν η πρώτη που είδε τη Ρένα ως θεατρική περσόνα, δουλέψαμε πολύ, διαβάσαμε πολύ, συζητήσαμε πολύ. Τίποτα δεν γίνεται χωρίς συστηματική δουλειά και συνεργασία. Ήμασταν όμως και πολύ τυχεροί γιατί η «Ρένα» μας είναι… ασυγκράτητη. Διαβάζεις το βιβλίο και είσαι σίγουρος ότι αύριο δεν θα είναι εκεί στο βιβλίο. Όπως και τώρα όταν μας ανακοίνωσαν ότι θα βγει περιοδεία, ήμασταν όλοι μας σίγουροι ότι αυτή η ηρωίδα δεν θα άντεχε τους τοίχους του θεάτρου. Έχει έρωτα με το αύριο.
Πόσο σε επηρέασε η γραφή του Αύγουστου Κορτώ;
Στις διασκευές μου πάντα το μεγάλο μου άγχος είναι ο σεβασμός στο συγγραφέα. Θέλω όμως να σας πω κάτι που πραγματικά με συγκίνησε. Ο Αύγουστος ήταν με όλους μας φοβερά γενναιόδωρος και παρόλο που εμείς δεν είχαμε συνεργαστεί ποτέ πριν στο παρελθόν μου έδειξε ολοκληρωτική εμπιστοσύνη. Ποιότητες που θαυμάζω στους ανθρώπους.
Πόσο σημαντική είναι η ερμηνεία της Υρούς Μανέ;
Η Υρώ είναι μια σπουδαία ηθοποιός, ούτως η άλλως. Στη Ρένα όμως συμβαίνει κάτι μαγικό. Από την αρχή της παράστασης μέχρι και το τέλος ξεχνάς την αγαπημένη σου ηθοποιό Υρώ Μανέ που την έχεις δει τόσες και τόσες φορές. Στη σκηνή βλέπεις μόνο τη Ρένα και αυτό είναι αποκαλυπτικό.
Υπάρχει και ζωντανή μουσική και τραγούδι επί σκηνής;
Αν διαβάσεις προσεκτικά τη Ρένα παρατηρείς ότι πάντα από κάπου ακούγεται ένα τραγούδι. Όταν έκανα τη διασκευή για να μπορέσω να γράψω έπαιζαν ασταμάτητα τα τραγούδια αυτά. Τρεισήμισι μήνες στο σπίτι μου άκουγες το soundtrack της Ρένας. Για να καταλάβετε τι συνέβαινε στο σπίτι του συγγραφέα, έχω έναν παπαγάλο, τον Ιωακείμ. Ο Ιωακείμ λοιπόν ένα χρόνο μετά ακούει τα τραγούδια της Ρένας και τα θυμάται ένα προς ένα! Οπότε και στην παράσταση μας δεν γινόταν να μην συνοδεύουν τη Ρένα μας στην αφήγηση, στο ταξίδι της ζωή της, τραγούδια και μελωδίες. Και, πιστέψτε με, οι μουσικοί μας, Παναγιώτης Τσεβάς και ο Κώστας Νικολόπουλος, πηγαίνουν την αφήγηση ένα επίπεδο πιο μέσα, πιο βαθιά στην ψυχή.
Τώρα το καλοκαίρι κάνετε περιοδεία σε πολλά μέρη της Ελλάδας, μεταξύ των οποίων και η Θεσσαλονίκη. Μήπως η παράσταση θα συνεχιστεί και το χειμώνα σε κάποιο θέατρο εδώ ή στην Αθήνα;
Τι να σας πω… Πραγματικά η αγάπη του κόσμου για την παράσταση αυτή ξεπερνάει όλα τα σχέδια και τις προβλέψεις. Η περιοδεία ξεκίνησε με απανωτά sold out και συνεχίζει με την ίδια «φόρα».
Γράφεις θέατρο, σκηνοθετείς αλλά είσαι και ηθοποιός. Ποιο από τα τρία είναι η αγάπη σου;
Η μεγάλη μου αγάπη είναι οι άνθρωποι. Αγαπώ το θέατρο, αγαπώ τη δουλειά μου αλλά πάνω απ’ όλα απολαμβάνω να δουλεύω με ωραίους και εμπνευσμένους ανθρώπους. Αυτοί σε πηγαίνουν μπροστά. Από παιδί, δεν με γοήτευε καθόλου η στασιμότητα. Το βήμα μπροστά αγαπώ. Αναζητώ στην τέχνη μου και στη ζωή μου την εμβάθυνση, την πνευματική, την αισθητική και καλλιτεχνική ανάπτυξη. Αν μια περίοδο το γράψιμό μου ανοίγει νέα πεδία τότε έχω στόχο-προσήλωση στο γράψιμο. Αν τα νέα πεδία μου τα ανοίγει η σκηνοθεσία, σκηνοθετώ. Από την άλλη πλευρά, αν μου πεις «εδώ έχουμε κάνει μια ωραία ομάδα με αυτούς κι αυτούς, θέλεις να παίξεις;» θα απαντήσω «ναι, θέλω να παίξω».
Πρόσφατα ήσουν βοηθός σκηνοθέτη στη συναυλία που δόθηκε για τον μεγάλο μας Μίκη Θεοδωράκη στο Καλλιμάρμαρο. Θέλεις να μας πεις γι’ αυτήν την εμπειρία;
Θα πω κάτι που δεν μου έχει ξανασυμβεί στην επαγγελματική μου καριέρα. Σε αυτήν τη συναυλία δύο-τρεις φορές εκεί που δούλευα, ξαφνικά άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου. Ήταν αδύνατον να μην συγκινηθεί κάποιος. Άκουγες τη Ελένη Βιτάλη να τραγουδά «Της αγάπης αίματα» ή έβλεπες τον Μίκη Θεοδωράκη να κοιτά τη Γιώτα Νέγκα την ώρα που τραγουδούσε το «Μέρα Μαγιού» ή τα υγρά μάτια του Δημήτρη Μπάση στο «Θα σημάνουν οι καμπάνες»… Τόσα και τόσα έχω να θυμάμαι από αυτήν τη συναυλία. Τον κύριο Κόκκοτα να τραγουδά το «Στρώσε το στρώμα σου για δυο» και να ακούς μαζί του μια χορωδία 20.000 ανθρώπων, καθώς ξεσήκωσε το Παναθηναϊκό Στάδιο και τραγουδούσαν όλοι οι θεατές μαζί του. Νομίζω ότι αυτή η συναυλία θα μείνει στην ιστορία και νιώθω πολύ τυχερός που εργάστηκα για αυτή. Σύντομα θα την προβάλει και η ΕΡΤ.
Έχεις σκηνοθετήσει όμως κι άλλες σημαντικές παραστάσεις. Ποιες ήταν κι αν ξεχωρίζεις κάποια;
Θα ξεχωρίσω τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα που είχα κάνει στο Κρατικό Θέατρο, το 2015. Εκεί τότε, μ’ έναν μαγικό τρόπο, μαζεύτηκαν -δεν ξέρω πώς, ίσως να βοήθησα κι εγώ…- μια ομάδα συντελεστών και ερμηνευτών που είχαν καλλιτεχνική συμβατότητα ο ένας με τον άλλον. Μιλούσαμε όλοι την ίδια γλώσσα, είχαμε την ίδια αισθητική και τις ίδιες ανησυχίες. Οι δυνατές ομάδες γράφουν ιστορία.
Ασχολείσαι όμως και με παιδικές παραστάσεις. Μήπως ετοιμάζεις κάτι καινούργιο για τον χειμώνα;
Ετοιμάζουμε στη Θεσσαλονίκη μαζί με τη σκηνοθέτη Σοφία Σπυράτου τη «Θεογονία», βασισμένη στη «Θεογονία» του Ησίοδου. Ο σπουδαίος Γιώργος Μπλάνας έχει κάνει μια καθηλωτική διασκευή για παιδιά, για την αρχή του κόσμου. Εγώ σε αυτή την παράσταση έχω τον ρόλο του βοηθού σκηνοθέτη. Νομίζω πως είναι μια παράσταση που θα ανεβάσει τον πήχη της θεατρικής παραγωγής στο παιδικό θέατρο στη Θεσσαλονίκη. Συγκλονιστικά κουστούμια και σκηνικά του Μανώλη Παντελιδάκη και ό,τι πιο σύγχρονο σε τεχνολογία στα βίντεο του Νίκου Σούλη. Και φυσικά στη σκηνή 12 χορευτές και η φωνή του Αιμίλιου Χειλάκη στην αφήγηση της ιστορίας. Να έρθετε, θα είναι συναρπαστική εμπειρία η παράσταση αυτή.
Ζεις στη Θεσσαλονίκη. Πολλές δουλειές σου όμως γίνονται στην Αθήνα. Θεσσαλονίκη ή Αθήνα, λοιπόν;
Θέλω να ζω στη Θεσσαλονίκη. Αλλά η πόλη αυτή σε όλους τους καλλιτέχνες του θεάτρου, που θέλουν να αναπτύσσουν την τέχνη τους και να έχουν ταυτόχρονα μια επαγγελματική αξιοπρέπεια, δεν τους βοηθάει να γίνουν μόνιμοι κάτοικοι…
Από το φύλλο της THESSNEWS #165 (05/07/2019-07/07/2019)
Comments are closed.