Πέθανε σε ηλικία 87 ετών ο σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας Δημήτρης Κολλάτος. Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή ο Σπύρος Μπιμπίλας με ανάρτησή του στο Facebook, που καταλήγει: «Καλό ταξίδι φιλόσοφε, σκηνοθέτη, συγγραφέα, ταξιδευτή των ονείρων … θα σε θυμόμαστε, πάντα Δημήτρη Κολλάτε».
Είχε γεννηθεί στις 9 Ιουνίου 1937 στην Αθήνα. Έγραψε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1956, ενώ ήταν μαθητής στο λύκειο. Το 1959-1960 ίδρυσε το «Πειραματικό Θέατρο Τσέπης» ανεβάζοντας σε ένα υπόγειο της οδού Στουρνάρη έργα όπως η «Φαλακρή τραγουδίστρια» του Ιονέσκο και το «Τέλος του παιχνιδιού» του Σάμιουελ Μπέκετ. Σκηνοθέτησε την «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη με Ιφιγένεια τη Μαριέτα Ριάλδη και τον Οκτώβριο του 1961 ανέβασε την παράσταση στο Παρίσι στο Centre Culturel. Το γαλλικό περιοδικό L’Express τη χαρακτήρισε «μία άνοιξη στο γαλλικό θέατρο». Η Αρλέτ Μπωμάν έγινε σύζυγός του, από την οποία απέκτησε δύο γιους, τον Αλέξανδρο και τον ‘Αλκη, και η οποία πρωταγωνίστησε στις ταινίες του.
Το 1962 γύρισε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους «Αθήνα Χι Ψι Ξι», που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε η μεσαίου μήκους ταινία του “Ελιές” το 1964, που κι αυτή βραβεύτηκε. Το 1966 η μεγάλου μήκους ταινία του «Θάνατος του Αλέξανδρου» αν και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αγνοήθηκε από τα επίσημα βραβεία, πήρε τρία βραβεία Κριτικών (καλύτερης ταινίας, καλύτερου σεναρίου, καλύτερης μουσικής) και γνώρισε όχι μόνο καλλιτεχνική αλλά και εισπρακτική επιτυχία.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γαλλία, όπου ανέβασε 20 θεατρικές παραγωγές, δημιουργώντας το Théatre de l’Art στο Παρίσι. Εκεί παρουσίασε, μεταξύ άλλων, το θεατρικό έργο του «Γυναίκα του Σωκράτη», ένα μονόλογο με πρωταγωνίστρια τη σύζυγό του Αρλέτ Μπωμάν. Επιλέχτηκε ως καλύτερη παράσταση της χρονιάς και παρουσιάστηκε στο Θέατρο των Εθνών στις Βρυξέλλες. Γύρισε επίσης την ταινία «Συμπόσιο» το 1972 με θέμα τον έρωτα και την ομοφυλοφιλία. Το 1974 ανέβασε το θεατρικό του έργο «Καλησπέρα κύριε Τσέχοφ» με συμπρωταγωνίστριες την Αρλέτ Μπωμάν και την Φανί Αρντάν.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1975, άρχισε να ανεβάζει μια σειρά παραστάσεων που από πολλούς θεωρήθηκαν πως έχουν ως στόχο την πρόκληση, όπως τα «Σόδομα και Γόμορρα» ή τον πολιτικοκοινωνικό ακτιβισμό και όχι την τέχνη, όπως οι «Οι εφοπλιστές», «’Αγιος Πρεβέζης» που έγινε και ταινία το 1982, «Οι Γιατροί».
Ο γιος του Άλκης είναι αυτιστικός και γι΄αυτόν δημιούργησε ειδικό χώρο στην Αίγινα για τα αυτιστικά παιδιά. Στην αυτοβιογραφική ταινία «Ζωή με τον ‘Αλκη» του 1988 το ρόλο του αυτιστικού νεαρού έπαιξε ο άλλος του γιος, Αλέξανδρος Κολλάτος, που βραβεύτηκε με ειδική μνεία για την ερμηνεία του στο ρόλο του αυτιστικού αδελφού του. Ο Αλέξανδρος έκτοτε έγινε ηθοποιός και σκηνοθέτης. ‘Αλλη μια ταινία, «Κόκκινα τριαντάφυλλα σου έκοψα» μιλά όχι μόνο για την εμπειρία ενός γονιού με αυτιστικό παιδί αλλά και για την αυτοκτονία της συζύγου του Αρλέτ Μπωμάν. Στην ταινία του «Αλέξανδρος και Αϊσέ», πάλι με πρωταγωνιστή τον γιο του Αλέξανδρο, προσεγγίζει το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας μέσα από μια ερωτική ιστορία, ενώ με τη «Διαθήκη του ιερέα Ζαν Μεσλιέ» επέστρεψε στο θέμα της θρησκείας.
Το 1977 γύρισε τη μεσαίου μήκους «Η Γαλλία του Ζισκάρ», μια κριτική ματιά στη Γαλλία της δεκαετίας του ’70. Στην τηλεόραση είχε δική του εκπομπή με τίτλο «Ο Κολλάτος χωρίς λογοκρισία». Το 1989 και ξανά το 2013 έθεσε υποψηφιότητα για Ευρωβουλευτής. Το 2011 δημιούργησε την Ένωση Πολιτών Πόρτα-Πόρτα, μια νέα μορφή πολιτικής παρέμβασης που οργάνωνε διάφορα χάπενινγκ διαμαρτυρίας κατά της πολιτικής ηγεσίας, της παρέμβασης ξένων δυνάμεων στη χώρα κ.α. Το 2014 γύρισε την ταινία «Διόνυσος», με θέμα την Ελλάδα της κρίσης που συμμετείχε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Το 1993, στο 34ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, απονεμήθηκε στον Κολλάτο ειδικό βραβείο για το θέμα της ταινίας του «Κόκκινο τριαντάφυλλο σου έκοψα».
πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Comments are closed.