Γέφυρα της Αράδαινας: Η υψηλότερη γέφυρα στην Ελλάδα (Video)

Γράφει ο Παντελής Τζερτζεβέλης Όπως όλοι οι επίγειοι παράδεισοι πάνω στον πλανήτη γη, έτσι και το ξακουστό Βλαχοχώρι Βοβούσα στην Πίνδο, ζει και αναπνέει μακριά από τα κέντρα των πόλεων και δροσίζεται δίπλα στον ποταμό Αώο και την φύση της δαιδαλώδους οροσειράς της Πίνδου, που την ανανεώνει με καθαρό αέρα!H Βοβούσα, ανήκει στο σύμπλεγμα των ορεινών χωριών, τα οποία απαρτίζουν τα χωριά του Ανατολικού Ζαγοριού. Κατηφορίζοντας από το διάσελο της κορυφής Αυγό, μετά από μία κρύα αλλά, ολόφωτη νύχτα, την οποία πέρασα κάτω από τον ξάστερο ουρανό, έφτασα στο χωριό που αν το δεις από ψηλά είναι μια ζωγραφιά.  Κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα της Βοβούσας αποτελεί το πέτρινο τοξωτό γεφύρι του 1748 ,όπου από την πρώτη κιόλας ματιά ξεσηκώθηκα, και αμέσως, αναζήτησα ένα σημείο, προκειμένου να το αποθανατίσω με τον φωτογραφικό μου φακό!Η πλατεία του χωριού βρίσκεται στο κέντρο του οικισμού, είναι πετρόχτιστη και κάποτε αποτελούσε το διάβα όλων των κατοίκων και αγωγιατών, καθώς το γεφύρι ένωνε τα κοντινά χωριά του Ζαγορίου με τον έξω κόσμο.  Κάτω από το γεφύρι, κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, οι επισκέπτες μπορούν και απολαμβάνουν μια δροσερή βουτιά στα καθαρά νερά του Αώου ποταμού, καθώς ένα μικρό φράγμα που υπάρχει σχηματίζει μια φυσική πισίνα.Η ονομασία Βοβούσα, προέρχεται από την αρχαία ονομασία του ποταμού Αώου! Αυτό μας διηγήθηκε ο «λιλιπούτειος ποδηλάτης» Γιώργος, που περίμενε πώς και πώς, την φετινή διεξαγωγή του 4ου protect AOOS ultra marathon ο οποίος στην κυριολεξία όχι μόνον δίνει ζωή στο χωριό, αλλά, το καθιστά πρωτοπόρο σε έναν «αγώνα» ενάντια στην άναρχη ανάπτυξη που όλοι κόπτονται, χωρίς πραγματικά να νοιάζονται για το τι μέλει γενέσθαι στην περιοχή και τους κατοίκους της.  Οι κάτοικοι της Βοβούσας εδώ και πολλά χρόνια επιβιώνουν χάρις την υλοτομία που για παραπάνω από ένα και πλέον αιώνα, συντηρεί την περιοχή υποστηρίζοντας επαγγέλματα όπως: του πριονά, του υλοτόμου, και των αγωγιατών- εμπόρων.Οι μόνιμοι κάτοικοι σήμερα δεν ξεπερνούν τις 100 οικογένειες οι οποίοι όλοι γνωρίζονται και υποστηρίζονται μεταξύ τους, καθημερινά!Όταν επισκεφθείτε την Βοβούσα, βρείτε την ευκαιρία να ζήσετε έστω και για λίγο την απαράμιλλη ομορφιά που παρουσιάζει το ανάγλυφο terren της περιοχής, και για αυτό το λόγο θα σας πρότεινα δύο μοναδικές διαδρομές τις οποίες έκανα οδηγώντας το ταπεινό μου 4χ4 και συνιστώ να κάνετε και εσείς το ίδιο!  Διαδρομές περιπέτειας!Βοβούσα - Βάλια Κάλντα Ξεκινώντας με βάση το γεφύρι της Βοβούσας ακολουθούμε για 5,5 χιλιόμετρα περίπου την σήμανση του Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε6 το οποίο περπατώντας παράλληλα με την κοίτη του Αώου ποταμού. Το μονοπάτι στρέφεται ανατολικά και ανηφορίζει για ακόμη 6,5 δύσκολα χιλιόμετρα έως τον πυρήνα του Εθνικού Πάρκου Β. Πίνδου, την Βάλια Κάλντα. Λίμνη Αώου - Λιμνούλες Φλέγκα Ακολουθώντας τον στενό δρόμο που διέρχεται περιμετρικά την λίμνη του Αώου, βρίσκουμε την σήμανση η οποία οδηγεί μέχρι το καταφύγιο του Μαυροβουνίου, που βρίσκεται στα 1.750 μ. υψόμετρο και απόσταση 5 χλμ από την στροφή. Στο σημείο του καταφυγίου αποχωρίζεστε από το ΙΧ σας και συνεχίζεται για 5,5 χιλιόμετρα πάνω σε ένα μονοπάτι το οποίο όταν ο καιρός το επιτρέπει, μαγεύει τον πεζοπόρο καθώς ανεβαίνει στα 2000 μ. και από εκεί αγναντεύει ένα μοναδικό πανόραμα κορυφών που όταν το χορτάσει , μπορεί να επισκεφθεί και τις αλπικές λίμνες της Φλέγκα.  Που θα μείνετε; ΔΙΑΜΟΝΗ Βοβούσα▪ «Κερασιές» (26560 23003, 6944 578669 & 6976 867042, www.kerasies.gr) , ατμοσφαιρικός ξενώνας δίπλα στο ποτάμι, μέσα στο δάσος.▪ «Βοβούσα» (26560 22555,www.zagori.biz/vovousaappartments) , συμπαθητικός ξενώνας μέσα στο χωριό και στο πράσινο.▪ «Καταφύγιο Βάλια Κάλντα» (2656022200,www.katafigiovaliacalda.com) , ιδανική επιλογή για παρέες και ορειβατικές ομάδες. Φλαμπουράρι▪ Επιπλωμένα νεόκτιστα διαμερίσματα «Bακαράτσα» (26560 31526). Περιβόλι▪ «Valia Calda» (24620 82020, www.valiacalda.com), σε θέση με εξαιρετική θέα.Καλό σας ταξίδι με εναλλακτικές αποδράσεις!

Ένα από τα μακροβιότερα έθιμα που είναι άρρηκτα δεμένο με την πλούσια παράδοση των κατοίκων που ήρθαν πρόσφυγες από τις αλησμόνητες πατρίδες της Μικράς Ασίας. Η φετινή αναβίωση του εθίμου έχει ιδιαίτερη σημασία για τους κατοίκους του χωριού αλλά και όλα τα μέλη του δραστήριου πολιτιστικού συλλόγου, καθώς με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού το «κουρμπάνι» αποτελεί πλέον εγγεγραμμένο στοιχείο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας. Μαζί, εγγράφτηκαν δυο ακόμα έθιμα που αναβιώνουν κάθε χρόνο στο Καλαμπάκι, η «Καλογεροδευτέρα» και τα «Χριστουγεννιάτικα κάλαντα»«Το "κουρμπάνι" στις 18 Ιανουαρίου, στον Άη Θανάση είναι από τα ελάχιστα γνήσια πανηγύρια που απέμειναν και συνεχίζουν με τον ίδιο τρόπο στο νέο τόπο εγκατάστασης εδώ και εκατό χρόνια», επισημαίνει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η πρόεδρος του μορφωτικού πολιτιστικού συλλόγου Αθανασία Θεοδωρίδου και συνεχίζει: «το κουρμπάνι, με το πέρασμα των ετών, μετεξελίχθηκε από έθιμο μιας προσφυγικής ομάδας σε μια συλλογική έκφραση της κοινότητας που κατάφερε να διαμορφώσει την κοινή ταυτότητα πάνω σε μια μνήμη που δεν ήταν κοινή. Το "κουρμπάνι" δεν είναι απλά ένα έθιμο, είναι η συνάντηση τριών γενιών που κρατούν την υπόσχεση που δόθηκε από τους πρώτους κατοίκους του χωριού».  Κοινό σημείο αναφοράς για όλους τους κατοίκουςΟι αλλαγές που αναγκαστικά έχουν επέλθει στην διαδικασία του εθίμου αφορούν μόνον στους τρόπους που επιτυγχάνεται η ασφάλεια, η υγιεινή και οι σύγχρονες συνθήκες εθελοντικής εργασίας για τους ανθρώπους που προσφέρουν τον κόπο και τον χρόνο τους για να συνεχίσουν την παράδοση των προγόνων τους. Έτσι, το κουρμπάνι στο Καλαμπάκι της Δράμας, κατάφερε να διατηρήσει τον αρχικό του χαρακτήρα, δηλαδή την καθολική συμμετοχή, τον πυρήνα τέλεσής του και την ακολουθία που κάθε πράξη έχει, συνενώνοντας ταυτόχρονα όλους όσοι επέλεξαν να ζήσουν στον χωριό διαμορφώνοντας ένα κοινό σημείο αναφοράς.Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του κουρμπανιού αποτελούν προσφορά όλων των μελών της κοινότητας, δίνοντας σε όλους αυτοδίκαια το δικαίωμα να συμμετέχουν σε αυτή την παραδοσιακή γιορτή και να λάβουν μερίδιο από το φαγητό. «Η πρακτική αυτή διαφυλάσσει τον πάνδημο και διαγενεακό χαρακτήρα τους εθίμου» τονίζει με έμφαση η κ. Θεοδωρίδου.  Απαραίτητη η συμβολή των «κουρμπαντζήδων»Κάθε στάδιο παρασκευής του κουρμπανιού πραγματοποιείται μόνο από εθελοντές. Ξεκινούν από τη γύρα στο χωριό για να μαζέψουν τα υλικά και συνεχίζεται με την ετοιμασία του χώρου, το άλεσμα για την παρασκευή του πλιγουριού, την μεταφορά του κρέατος, το τελετουργικό ανάμα των καζανιών, την ολονύχτια προετοιμασία, το γλέντι που ξεκινάει την παραμονή και συνεχίζει την επόμενη μέρα, το μοίρασμα του κουρμπανιού σε όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους του χωριού και τους συμμετέχοντες στο πανηγύρι, μέχρι το καθάρισμα τις επόμενες ημέρες.«Όποιες κι αν είναι οι καιρικές συνθήκες», σημειώνει η κ. Θεοδωρίδου, «το έθιμο πραγματοποιείται χάρη στο μεράκι και την αγάπη των εθελοντών και των μελών του συλλόγου, των «κουρμπαντζήδων». Έτσι και φέτος ξεκινήσαμε με τη "γύρα" στο χωριό, την Κυριακή 7 Ιανουαρίου. Όλα τα σπίτια πρόσφεραν για το κουρμπάνι. Μικροί και μεγάλοι κουρμπαντζήδες γύρισαν το χωριό πόρτα πόρτα συνεχίζοντας την παράδοση που τους κληροδοτήθηκε. Τις επόμενες μέρες ετοιμάσαμε τον χώρο τέλεσης του εθίμου που φέτος έχει πλήρως ανακαινιστεί με τη φροντίδα του συλλόγου και την αρωγή πολύτιμων χορηγών. Φροντίζουμε να είναι όλα στη θέση τους ώστε να μπορέσουν όλοι να μετέχουν στο μεγαλύτερο πανηγύρι του νομού μας και να μοιραστούν μαζί μας τη φλόγα της παράδοσης που εξακολουθεί να ζεσταίνει τις καρδιές των νέων ανθρώπων κάθε ηλικίας έναν αιώνα τώρα».  Μια μακρά παράδοση εκατό χρόνωνΤο «κουρμπάνι» αναβιώνει αδιάλειπτα εκατό χρόνια τώρα, καθώς χρονολογείται από το 1922 και ανάγεται στους κατοίκους από το Κρυόνερο της ανατολικής Θράκης. Οι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στο Καλαμπάκι και σε άλλες περιοχές της ανατολικής Μακεδονίας δεν ξέχασαν όσα τους ένωναν με τις πατρογονικές εστίες. Ήθη, έθιμα, παραδόσεις, γιορτές, τραγούδια, πανηγύρια και γλέντια που δεν αφήνουν το μυαλό να ξεχάσει και τις μνήμες να ξεφτίσουν στο πέρασμα του χρόνου.Από το 1979, έτος ίδρυσης του Μορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Καλαμπακίου, το «κουρμπάνι» αναβιώνει και οργανώνεται με την αποκλειστική ευθύνη, των μελών του συλλόγου.  Το ελάφι που έστελνε ο ΘεόςΣύμφωνα με την παράδοση, ο Θεός κάθε χρόνο, το ξημέρωμα της γιορτής του Αγίου Αθανασίου, έστελνε στο προαύλιο του ναού των Κρυονεριτών ένα ελάφι, το οποίο αφού ξεκουραζόταν, «θυσιαζόταν» με την ευλογία του ιερέα νωρίς το πρωί της γιορτής από τους «κουρμπαντζήδες», οι οποίοι το μαγείρευαν και στη συνέχεια το μοίραζαν σε όλους τους κατοίκους.Μια χρονιά που τα χιόνια ήταν πολλά, το ελάφι άργησε να έρθει και οι «κουρμπαντζήδες» θορυβημένοι από την καθυστέρηση, επέσπευσαν την θυσία χωρίς να το αφήσουν να ξεκουραστεί, όπως το έθιμο απαιτούσε. Έκτοτε το ελάφι δεν ξαναφάνηκε ίσως γιατί, όπως πίστευαν οι Κρυονερίτες, ο Θεός θύμωσε μαζί τους επειδή δεν τήρησαν τους κανόνες της θυσίας. Από τότε, στη θέση του ελαφιού χρησιμοποιούσαν ταύρο ή αγελάδα.

Οι τουρίστες πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για αυτή τηνσημαντική αλλαγή στα αεροπορικά ταξίδια και που θα επηρεάσει όλους τους επιβάτες. Μέχρι σήμερα, οι αεροπορικές εταιρείες μπορούσαν να καθορίζουν τους δικούς τους κανονισμούς για τις χειραποσκευές, γεγονός που οδήγησε σε μια ποικιλία κανόνων σχετικά με τις επιτρεπόμενες διαστάσεις και το βάρος των αποσκευών. Αυτό συχνά προκαλούσε σύγχυση ακόμη και στους πιο έμπειρους ταξιδιώτες.Από την 1η Σεπτεμβρίου 2024, οι κανόνες για τις χειραποσκευές θα τυποποιηθούν σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η νέα δέσμη κανονισμών στοχεύει να καταστήσει τις πτήσεις πιο απλές και λιγότερο απρόβλεπτες.  Συγκεκριμένα, θα ισχύσουν οι εξής κανόνες: - **Επιτρεπόμενο βάρος**: Οι χειραποσκευές δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 10 κιλά.- **Επιτρεπόμενες αποσκευές**: Κάθε επιβάτης δικαιούται να μεταφέρει 1 χειραποσκευή και 1 μικρό προσωπικό αντικείμενο, όπως μια τσάντα, σακίδιο ή τσάντα φορητού υπολογιστή, που πρέπει να χωράει κάτω από το κάθισμα μπροστά του.- **Μέγιστες διαστάσεις**: Οι διαστάσεις της χειραποσκευής δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 55 x 40 x 20cm (συμπεριλαμβανομένων των χειρολαβών και των τροχών), ενώ το προσωπικό αντικείμενο πρέπει να είναι έως 40 x 30 x 15cm.  Επιπλέον, η ΕΕ αποφάσισε να επαναφέρει τους προηγούμενους κανόνες για τη μεταφορά υγρών στις πτήσεις. Ενώ μέχρι τώρα οι ταξιδιώτες μπορούσαν να μεταφέρουν μεγαλύτερες ποσότητες υγρών σε συγκεκριμένα αεροδρόμια με εξοπλισμό ανίχνευσης εκρηκτικών υλών, η εξαίρεση αυτή θα καταργηθεί μέχρι να διαθέτουν όλα τα αεροδρόμια στην Ευρώπη την ίδια τεχνολογία ελέγχου.Οι αλλαγές αυτές στοχεύουν στην ομοιομορφία και τη βελτίωση της εμπειρίας των επιβατών, κάνοντάς την πιο προβλέψιμη και ασφαλή.

Ένα πολύχρωμο σκηνικό από φώτα, χρώματα, εικόνες, ήχους, μουσικές, τραγούδια και τη συμμετοχή εκατοντάδων παιδιών στήθηκε για μια ακόμη χρονιά στο πάρκο των πηγών της Αγίας Βαρβάρας, στην ακριτική Δράμα, για την αναβίωση ενός μοναδικού εθίμου αλλά και για να τιμηθεί η μνήμη της πολιούχου και προστάτιδας της Δράμας, της Αγίας Βαρβάρας Πριν την ημέρα της γιορτής, από νωρίς το απόγευμα της Κυριακής, στην Δράμα, μέσα από τις γειτονιές, ξεχύνονται στους δρόμους γονείς με παιδιά, ομάδες παιδιών από συλλόγους και σχολεία, παρέες φίλων. Όλοι, έχουν έναν προορισμό, τις πηγές της Αγίας Βαρβάρας. Στόχος τους είναι η τήρηση ενός εθίμου που συνοδεύουν θρύλοι και παραδόσεις που χάνονται στα βάθη της ιστορίας κι έχει τις ρίζες του στην περίοδο της τουρκοκρατίας.Κρατώντας χάρτινα και πλαστικά καραβάκια στα χέρια τους, διασχίζουν την πόλη φτάνοντας μέχρι τις πηγές. Εκεί, μέσα στο κατάφυτο και μοναδικής φυσικής ομορφιάς πάρκο όπου δεσπόζει επιβλητικά η παλιά καπναποθήκη της οικογένειας Spierer, που πλέον μεταμορφώθηκε σ΄ έναν πανέμορφο χώρο φιλοξενίας, στήνεται ένα εντυπωσιακό σκηνικό με πρωταγωνιστές τους ανθρώπους. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που ζωντανεύουν με ευλάβεια τα έθιμα, κρατούν ζωντανές τις παραδόσεις, ταξιδεύοντας στο χθες με τα χάρτινα καραβάκια, αλλά προσδοκώντας ένα καλύτερο αύριο.Κάθε χρόνο λοιπόν, παραμονή της μεγάλης αυτής γιορτής, τα νερά των πηγών της Αγίας Βαρβάρας που σχηματίζουν μια μικρή λίμνη μέσα σε μια κατάφυτη έκταση, μπροστά από την ομώνυμη εκκλησία της αγίας, δέχονται εκατοντάδες καραβάκια, φορτωμένα με τις ευχές των παιδιών που τα κατασκεύασαν. Είναι τα περίφημα «καραβάκια των ευχών» που θα πλεύσουν στα νερά της λίμνης δημιουργώντας μια πανέμορφη εικόνα γεμάτη νοσταλγία και συγκίνηση.  Οι γενιές συνομιλούν γύρω από τα νερά της Αγίας ΒαρβάραςΌλες τις προηγούμενες μέρες, παιδιά κάθε ηλικίας, κατασκεύασαν με πολύ όρεξη, μεράκι και προπάντων φαντασία, το δικό τους μικρό ή μεγάλο καράβι από ανακυκλωμένα υλικά. Έγραψαν επάνω την ευχή τους, το στόλισαν με πολύχρωμες ζωγραφιές, ελληνικές σημαίες και ξύλινες κατασκευές, του έβαλαν κεράκια και το έριξαν στα νερά της λίμνης για ένα ταξίδι γεμάτο ελπίδες και προσδοκίες: να πραγματοποιηθούν οι ευχές τους, να διατηρηθεί το έθιμο, να μείνουν ζωντανές οι παραδόσεις των προγόνων.Κάθε χρόνο γύρω από νερά της Αγίας Βαρβάρας οι γενιές συνομιλούν μεταξύ τους: τα παιδιά, οι γονείς, οι παππούδες και οι γιαγιάδες. Όλοι παρόντες για να αναβιώσουν ένα έθιμο που χάνεται στη μακρά ιστορική παράδοση της Δράμας. Είναι αυτή η ανάγκη να επικοινωνήσουν με την ιστορία τους, με το παρελθόν τους, που μαζεύει γύρω από τα νερά των πηγών όλους τους δραμινούς.Τα καραβάκια των ευχών τα τελευταία χρόνια έχουν μετατραπεί σε μια μεγάλη γιορτή, σε ένα μικρό πανηγύρι με επίκεντρο τον περικαλλή μικρό ναό της αγίας που και φέτος δέχθηκε χιλιάδες πιστούς, προκειμένου να προσκυνήσουν την εικόνα και τα λείψανά της. Ειδικά φέτος που το έθιμο και ο εορτασμός της Αγίας Βαρβάρας συνέπεσαν με την έναρξη της χριστουγεννιάτικης Ονειρούπολης επικράτησε το αδιαχώρητο σε όλους τους κεντρικούς δρόμους της πόλης.  Ο θρύλος που τυλίγει τις πηγέςΣύμφωνα, πάντα, με το λαϊκό θρύλο που τυλίγει τις πηγές της πόλης, όταν το 1830 η Δράμα κατακτήθηκε από τους Τούρκους, το παλιό εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας γκρεμίστηκε για να χτιστεί στη θέση του ένα τζαμί. Τα σχέδια των κατακτητών όμως άλλαξαν ανήμερα της γιορτής. Η περιοχή πλημμύρισε με νερό, κι έτσι το τζαμί δεν χτίστηκε ποτέ. Από τότε η Αγία Βαρβάρα έγινε η πολιούχος της Δράμας, και ακριβώς απέναντι από τη λίμνη, με τα θεμέλια της παλιάς εκκλησίας στα σπλάχνα της, χτίστηκε η καινούρια εκκλησία που αφιερώθηκε στην Αγία που έσωσε το εκκλησάκι της.Όσο για το έθιμο με τα καραβάκια των ευχών υπάρχουν δυο εκδοχές. Σύμφωνα με την πρώτη, την παραμονή της Αγίας Βαρβάρας, μετά τη λιτανεία, ο κόσμος έστελνε στο βυθισμένο εκκλησάκι το κεράκι του για την αγία πάνω σε ένα σανίδι από ξύλο. Η δεύτερη εκδοχή βασίζεται στο ότι η Αγία Βαρβάρα ήταν και προστάτιδα των ελεύθερων κοριτσιών. Έτσι, όλα τα ελεύθερα κορίτσια στις 3 Δεκέμβριου, στη διάρκεια της ακολουθίας του εσπερινού και μόλις σκοτείνιαζε, έβαζαν τα κεράκια τους πάνω σε σανίδες ξύλου και μαζί με μια ευχή τα έστελναν στο βυθισμένο εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας.Η πορεία της σανίδας στη λίμνη έδειχνε αν η ευχή θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Αν το κεράκι έσβηνε θεωρούνταν αποτυχία αλλά η ελπίδα έμενε, καθώς το επόμενο πρωί όλα τα κορίτσια κατέφθαναν στη λίμνη για να πλυθούν με το νερό που η Αγία Βαρβάρα είχε αγιάσει το προηγούμενο βράδυ.  ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ζουν στη Λατινική Αμερική, δηλώνουν νομάδες και μοιράζονται την καθημερινότητά τους μέσα στα social.   Ο Κωνσταντίνος Τάκερ και η Νικολέτα Κουμανδράκη είναι από την Θεσσαλονίκη. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια μετακόμισαν στην λατινική Αμερική, εργάζονται διαδικτυακά και απoφάσισαν να γίνουν νομάδες.Μέσα από τα βίντεο στα social τους (Facebook, Instagram και twitter ), θα τους βρείτε ως HAHA NOMADS, μοιράζονται την καθημερινότητά τους και μας ταξιδεύουν στα μέρη τα οποία επισκέπτονται. Οι ψηφιακοί νομάδες, η Νικολέτα και ο Κωνσταντίνος, μίλησαν στο Ράδιο Θεσσαλονίκη και στην εκπομπή «Δύο στις 2». Ακούστε το απόσπασμα της εκπομπής στο παραπάνω ηχητικό. 

Είναι «κρυμμένοι» σε βουνά και καταπράσινα δάση αποτελώντας μικρά θαύματα της ελληνικής φύσης. Παρά την πολύ καλή «κρυψώνα» τους, χρόνο με τον χρόνο ολοένα και περισσότεροι τουρίστες ανακαλύπτουν τους καταρράκτες της Κεντρικής Μακεδονίας και αρκετοί είναι οι τολμηροί που βουτούν στα παγωμένα τους νερά. Μπορεί οι καταρράκτες της Έδεσσας να είναι οι πιο διάσημοι και πολυφωτογραφημένη, λόγω του εντυπωσιακού μεγέθους τους, καθώς πρόκειται για ένα φυσικό φαινόμενο που δημιουργήθηκε έπειτα από ισχυρό σεισμό που έπληξε τη γύρω περιοχή τον 14ο αιώνα, υπάρχουν όμως κι άλλοι υδάτινοι «παράδεισοι» σε Πέλλα, Πιερία, Κιλκίς, Σέρρες και Χαλκιδική, στους οποίους οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να κολυμπήσουν φορώντας το μαγιό τους.  Η «Γαλάζια Λίμνη» του Σκρα στο ΚιλκίςΌσοι έχουν βρεθεί στους καταρράκτες του Σκρα στο Κιλκίς κάνουν λόγο για ένα από τα πιο όμορφα μέρη. Στις πλαγιές του όρους Πάικο, σε υψόμετρο περίπου 500 μέτρων, ο επισκέπτης αντικρίζει παρθένα φύση, νερά που τρέχουν δημιουργώντας ρυάκια, μικρούς καταρράκτες και μία λιμνούλα, που ονομάζεται «Γαλάζια Λίμνη». «Οι καταρράκτες προσελκύουν πολλούς επισκέπτες τα τελευταία χρόνια. Από τις αρχές Μαΐου έως και τα τέλη Οκτωβρίου υπάρχει συνεχής ροή επισκεπτών καθώς η περιοχή συνδυάζει το νερό με το πράσινο», δήλωσε στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο δήμαρχος Παιονίας, Κώστας Σιωνίδης.  Οι πιο «ψαγμένοι» ήξεραν το σημείο, οι περισσότεροι το ανακάλυψαν λίγο πριν από την πανδημία, ενώ ο αριθμός των επισκεπτών συνεχώς αυξάνεται. Κυρίως πρόκειται για νεαρά άτομα, ηλικίας 20 - 40 ετών, από όλη την Ελλάδα, που βουτούν στα παγωμένα νερά, ενώ ο δήμος εξετάζει τρόπους ώστε να δημιουργηθεί μεγαλύτερος χώρος στάθμευσης για να καλυφθούν οι επιπλέον ανάγκες.  Οι δύο καταρράκτες της Βαρβάρας στη ΧαλκιδικήΌχι έναν, αλλά δύο απίθανους καταρράκτες που δημιουργούν βάθρες για βουτιές θα αντικρίσουν οι επισκέπτες στη Βαρβάρα, στο τρίτο πόδι της Χαλκιδικής. Το σημείο παλιά ονομαζόταν «του Αγγελούση» και το νερό καταλήγει στον Μαυρόλακα. Η περιπατητική διαδρομή είναι σύντομη, με ξύλινα γεφυράκια και ένα μοναδικό τοπίο με σκλήθρα, φλαμουριές, οξιές και άγριες φουντουκιές που φυτρώνουν ολόγυρα.Ο τόπος θεωρείται ιδανικός για οικογένειες καθώς τα μικρά παιδιά ενθουσιάζονται από το σκηνικό και όπως αναφέρει ο δήμαρχος Αριστοτέλη, Στέλιος Βαλιάνος, αποτελεί τοπόσημο για την περιοχή. «Το σημείο προτείνεται από τα καταλύματα για ημερήσιες εκδρομές και το επισκέπτονται τόσο Έλληνες, όσο και ξένοι τουρίστες που έχουν έρθει στον δήμο μας για διακοπές», τονίζει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Βαλιάνος.  Η δημοτική αρχή έχει ετοιμάσει μια μελέτη χιλιάδων ευρώ, προκειμένου να βελτιωθούν κάποια σημεία πρόσβασης των επισκεπτών προς τους καταρράκτες, βλέποντας το μεγάλο ενδιαφέρον του κόσμου για εξεύρεση ενός εναλλακτικού προορισμού.  Οι φυσικοί καταρράκτες του Πόζαρ με ιαματικό νερόΞεχωριστή ομορφιά προσδίδουν οι φυσικοί καταρράκτες στα Λουτρά του Πόζαρ, κατά μήκος του ποταμού, με ιαματικό νερό, όπου ο επισκέπτης μπορεί να κάνει το μπάνιο του τόσο για λόγους υγείας όσο και για λόγους αναψυχής.Διαμορφωμένα μονοπάτια επιτρέπουν την εξερεύνηση του φαραγγιού και οδηγούν στον εντυπωσιακό καταρράκτη, ύψους 22 μέτρων, σε υψόμετρο 400 μέτρα, ενώ ακριβώς δίπλα υπάρχει ακόμα ένας μικρότερος. Η περιοχή της Πέλλας, με τα Λουτρά και τους καταρράκτες, συγκεντρώνει πλήθος επισκεπτών καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου καθώς το χειμώνα, όταν οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές, ο κόσμος χαλαρώνει στα ζεστά νερά των πηγών, ενώ το καλοκαίρι δροσίζεται στον κρύο καταρράκτη.  Οι τολμηροί βουτούν στον Ενιπέα ΟλύμπουΟ μεγάλος καταρράκτης Ενιπέα, βρίσκεται στα μέσα του ομώνυμου φαραγγιού στον Όλυμπο. Τα νερά του πέφτουν από ύψος 38 μέτρων και σχηματίζουν μία γαλαζοπράσινη βάθρα. Αν και οι επισκέπτες που φτάνουν στο σημείο είναι πολλοί, ελάχιστοι φαίνεται πως διαθέτουν την τόλμη να βουτήξουν στα παγωμένα νερά.Το φαράγγι και ο καταρράκτης του Ενιπέα είναι από τις πιο μαγικές και δημοφιλείς διαδρομές των επισκεπτών του Ολύμπου, στην Πιερία. Λιμνούλες και χαράδρες έρχονται και συμπληρώνουν το παραμυθένιο σκηνικό, δίπλα από το Παλιό Μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου. Η διαδρομή είναι εύκολη και συνάμα εντυπωσιακή και για τον λόγο αυτό το σημείο επισκέπτονται και γκρουπ τουριστών από όλο τον κόσμο.  Ανάσες δροσιάς στους καταρράκτες στα Ορέσκεια ΣερρώνΣτους βόρειους πρόποδες των Κερδυλίων, στο καταπράσινο τοπίο στα Ορέσκεια των Σερρών, ανάμεσα στα βράχια αποκαλύπτεται ένας μικρός καταρράκτης, που χύνεται σε μια φυσική βάθρα που έχει βάθος στο κέντρο της τα 5,5 μέτρα.Το μαγικό αυτό σημείο βρίσκεται στον δήμο Βισαλτίας και οι επισκέπτες κάνουν αμέτρητες βουτιές, λαμβάνοντας παράλληλα ανάσες δροσιάς, εν μέσω των υψηλών θερμοκρασιών. Η περιοχή βρίσκεται περίπου 30 χλμ από τις Σέρρες και οι βάθρες βρίσκονται περίπου 3 χλμ από το χωριό Δάφνη, με σχετικά εύκολη πρόσβαση για τους ενδιαφερόμενους.