Το Αιγαίο είναι μια από τις πιο σεισμογενείς περιοχές του κόσμου, και η Σαντορίνη, με το ενεργό ηφαίστειό της, έχει βιώσει πολλές σεισμικές και ηφαιστειακές κρίσεις στην ιστορία της.
Ωστόσο, ο σεισμός της 9ης Ιουλίου 1956 ήταν από τους πιο καταστροφικούς που έπληξαν το νησί και τις γύρω περιοχές. Ο σεισμός, μεγέθους 7,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και το τσουνάμι που ακολούθησε, προκάλεσαν τεράστιες καταστροφές στη Σαντορίνη, την Αμοργό και άλλα νησιά του νοτίου Αιγαίου, αφήνοντας πίσω δεκάδες νεκρούς, εκατοντάδες τραυματίες και χιλιάδες άστεγους.
Ένας προσεισμός 4,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ είχε προειδοποιήσει από το μεσημέρι της προηγούμενης ημέρας με επίκεντρο το θαλάσσιο τμήμα νότια της Αμοργού. Την επόμενη μέρα, τα ξημερώματα της 9ης Ιουλίου (05:11) εκδηλώθηκε ο κύριος σεισμός μεγέθους 7,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.
Λίγη ώρα αργότερα, στις 06:00, σημειώθηκε ένας ισχυρός μετασεισμός 7,2 Ρίχτερ, επιδεινώνοντας ακόμα περισσότερο την ήδη χαοτική κατάσταση. Πολλά κτίρια που είχαν υποστεί ρωγμές από την πρώτη δόνηση κατέρρευσαν, ενώ οι κάτοικοι που είχαν επιβιώσει έτρεχαν πανικόβλητοι να σωθούν από τα ερείπια. Οι σεισμοί όχι μόνο σκότωσαν 53 ανθρώπους και τραυμάτισαν περισσότερους από 100, αλλά δημιούργησαν ένα από τα μεγαλύτερα θαλάσσια κύματα βαρύτητας (τσουνάμι) στο Αιγαίο.
Ένα από τα πιο καταστροφικά επακόλουθα του σεισμού ήταν το τσουνάμι που προκάλεσε. Σύμφωνα με εκτιμήσεις των ειδικών, τα θαλάσσια κύματα έφτασαν σε ύψος 20 μέτρων στην Αμοργό και 10 μέτρων στη Σαντορίνη και στην Αστυπάλαια.
Οι συνέπειες από τον σεισμό και το τσουνάμι
Καταστράφηκαν πάνω από το 35% των κτιρίων, ειδικά στην Οία και στα Φηρά, όπου τα περισσότερα σπίτια ήταν χτισμένα με παραδοσιακά υλικά χωρίς αντισεισμική προστασία. Στη Σαντορίνη, τα νερά κατέστρεψαν πολλές παράκτιες υποδομές, παρασύροντας βάρκες, καΐκια και τμήματα λιμενικών εγκαταστάσεων. Στην Αμοργό το 90% των κτιρίων υπέστη ζημιές, με ολόκληρα χωριά να ερημώνονται. Στα Δωδεκάνησα, τα κύματα προκάλεσαν πλημμύρες και ζημιές σε κτίρια κοντά στις ακτές.
Το συγκεκριμένο τσουνάμι παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα που έχουν καταγραφεί στη Μεσόγειο και μελέτες το έχουν συνδέσει με τη σεισμική δραστηριότητα του Ελληνικού Τόξου.
Η επιστημονική σημασία του σεισμού
Ο σεισμός της Σαντορίνης του 1956 αποτελεί σημείο αναφοράς για τη σεισμολογία στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο. Ήταν ένας από τους πρώτους μεγάλους σεισμούς της περιοχής που μελετήθηκαν με επιστημονικά μέσα, οδηγώντας σε νέες γνώσεις για τη δυναμική του ελληνικού σεισμικού τόξου.
Μελέτες που έγιναν τις επόμενες δεκαετίες αποκάλυψαν ότι το συγκεκριμένο ρήγμα έχει τη δυνατότητα να παράγει μεγάλους σεισμούς και τσουνάμι, γεγονός που το καθιστά έναν από τους πιο επικίνδυνους γεωλογικούς σχηματισμούς στη Μεσόγειο.
Με δεκάδες νεκρούς, εκτεταμένες ζημιές και ένα σπάνιο για το Αιγαίο τσουνάμι, η τραγωδία αυτή έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένη στη συλλογική μνήμη των κατοίκων των Κυκλάδων.
Σήμερα, η Σαντορίνη διαθέτει εξελιγμένα συστήματα παρακολούθησης σεισμών και ηφαιστειακής δραστηριότητας, αλλά η ιστορία μάς υπενθυμίζει ότι η φύση είναι πάντα απρόβλεπτη…..
Πηγές βίντεο: ΕΡΤ, Youtube Nikos Korakakis
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.