Ο Πετρολούκας Χαλκιάς, που έφυγε σήμερα από τη ζωή, δεν ήταν απλώς ένας δεξιοτέχνης του κλαρίνου. Ήταν ένα ζωντανό σύμβολο της Ηπείρου, μια μορφή μυθική που ξεπερνούσε τα όρια της μουσικής. Για δεκαετίες, γέμισε πλατείες, φεστιβάλ και καρδιές με τον ήχο του κλαρίνου του — έναν ήχο που δεν απλώς ακουγόταν, αλλά συγκλόνιζε.
Το ταξίδι στις ΗΠΑ και η γνωριμία με τον «μάγο» της disco
Σε μια από τις πολλές περιοδείες του στο εξωτερικό, ο Πετρολούκας Χαλκιάς βρέθηκε το 1974 στις Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με άλλους μουσικούς της ελληνικής ομογένειας. Εκεί παρουσίασε, σε ένα κλειστό ακροατήριο που περιλάμβανε συνθέτες και παραγωγούς, δείγματα της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.
Ανάμεσα στους παριστάμενους ήταν και ο Richard Finch, συνιδρυτής των KC & The Sunshine Band και δημιουργός μερικών από τα σημαντικότερα disco hits της δεκαετίας του ’70.
Από την Ήπειρο στη χρυσή εποχή της ντίσκο
Ο Πετρολούκας Χαλκιάς έπαιξε ένα καθαρά παραδοσιακό ηπειρώτικο «σχήμα» στο κλαρίνο. Ο Finch εντυπωσιάστηκε. Αναγνώρισε αμέσως ότι η μελωδία αυτή, με μια μικρή τροποποίηση, μπορούσε να σταθεί ως βάση για jazz αυτοσχεδιασμό — ή ακόμη και για disco κομμάτι.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου του Χαλκιά σε συνέντευξή του στον Γρηγόρη Αρναούτογλου, ο Finch του πρότεινε επιτόπου να αγοράσει τα δικαιώματα της μελωδίας. Του έκοψε μια επιταγή 1.000 δολαρίων και μετέφερε την ηπειρώτικη φράση στα studios του Μαϊάμι.
Η «ρίζα» του “That’s the Way I Like It”
Το αποτέλεσμα; Μια μελωδική βάση που ενσωματώθηκε στο “That’s the Way I Like It”, ένα από τα πιο εμβληματικά disco tracks όλων των εποχών. Μπορεί η παραδοσιακή μελωδία να μην αναγνωρίζεται άμεσα στο τελικό αποτέλεσμα, αλλά η σύνδεση υπάρχει — και είναι μια απόδειξη για το πώς η ελληνική μουσική κουλτούρα μπορεί να περάσει τα σύνορα και να γίνει παγκόσμια.
Ο Πετρολούκας ως «πολιτιστική γέφυρα»
Η ιστορία αυτή αποτυπώνει κάτι μεγαλύτερο από μια απλή μουσική ανταλλαγή. Ο Πετρολούκας Χαλκιάς δεν ήταν απλώς ένας εξαιρετικός μουσικός — ήταν ένας πολιτιστικός πρεσβευτής, ικανός να φέρει κοντά κόσμους φαινομενικά ασύμβατους: την παραδοσιακή μουσική της Ηπείρου με την urban disco κουλτούρα της Αμερικής των 70s.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.