Αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναρτήσεις συμπαράστασης, θυμού, λύπης, με έβαλαν σε σκέψεις και ένα τριπάκι που οφείλω να σας μεταδώσω -γιατί δεν θα τρελλαθώ μόνη μου, θα πάρω και άλλους μαζί μου!
Θα κλείσει, λένε οι αναρτήσεις, απόφαση ειλημμένη λέει, το εστιατόριο «Β» στον κήπο και εντός του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού γιατί, λέει, η Λίνα Μενδώνη Υπουργός Πολιτισμού έχει υπογράψει σύμβαση ώστε όλα τα καφέ-εστιατόρια των μουσείων της επικράτειας να δοθούν στην αλυσίδα εστίασης Μικρογεύματα «Γρηγόρης».
Δεν θα αναφερθώ ούτε στην πορεία της Χρύσας Κονιόρδου του «Β» στη γαστρονομία, στην εμπειρία και στην αισθητική της, ούτε στα σχόλια κάτω από τις αναρτήσεις «το εστιατόριο στο Μουσείο της Ακρόπολης γιατί είναι στέκι και gourmet» κλπ. κλπ. Δε θα μειώσω επίσης την αλυσίδα εστίασης. Έκαστος εφ΄ω ετάχθη. Δε θα υπονοήσω τίποτε για αυτήν τη σοβιετικού τύπου μαζική ανάθεση. Μπορώ. Επιλέγω να μην το κάνω. Ήρεμα ρωτάω: ΠΛΑΚΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΤΕ ΛΙΝΑ ΜΑΣ;
Και τι προτείνεις; θα με ρωτήσετε εύλογα. Έχω μια ιδέα, νομίζω πιο κομψή που σίγουρα δε μυρίζει «τοστίλα», «φαγητίλα», «τσικνίλα».
Στα μουσεία, σε συνεργασία με τοπικούς συνεταιρισμούς αγροτικούς, γυναικών, κλπ. να προσφέρονται ΜΟΝΟΝ Ελληνικά πρϊόντα, Π.Ο.Π., προς πώληση! Για άμεση κατανάλωση, ΜΟΝΟΝ Ελληνικά γλυκά, πίτες, ντόπιες σπεσιαλιτέ και -το τερματίζω- μόνον ελληνικός καφές ή τσάϊ βουνού, δίκταμο, φασκόμηλο, χαμομήλι, κλπ. Εδώ σε θέλω… Μπορεί να αποκτήσει επιτέλους αισθητική η πολιτική ή θα είναι αιωνίως στο διεκπεραιωτικό «ευκολάκι» και στο «να ξεμπερδεύουμε με αυτό-φτου φύγε κακό απ΄τα μάτια μου (για να μην προσθέσω και τίποτε μεμπτό…)
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.