ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ || gkessopoulos@gmail.com
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΤΡΙΒΙΖΑΣ ΣΤΗΝΕΙ ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΤΗ ΔΕΘ ΚΑΙ, ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΣΤΗ THESSNEWS, ΔΙΝΕΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΧΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ
Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι ο άνθρωπος που συστήνεται ως εξερευνητής που έχει ανακαλύψει το Νησί των Πυροτεχνηµάτων, τη Φρουτοπία, το Πιπερού, το Κουτσουλιστάν, την Κουµασιλάνδη, τη Χώρα των Χαµένων Χαρταετών και την Πολιτεία µε Όλα τα Χρώµατα εκτός από το Ροζ. Είναι ο Έλληνας που έσπασε το «φράγμα» του ελληνισμού, αποτελώντας εδώ και χρόνια έναν από τους πιο αγαπημένους συγγραφείς μικρών, ιδίως, και μεγάλων διεθνώς. Αφορμή για τη συζήτησή μας είναι το θεματικό πάρκο που ετοιμάζει η ΔΕΘ-Helexpo και «Οι μυστικοί κόσμοι του Ευγένιου Τριβιζά», μια πρόγευση για το οποίο θα πάρουμε στη διάρκεια της 81ης ΔΕΘ (περίπτερο 1), πριν το επίσημο ντεμπούτο στις 24 Οκτωβρίου, βιώνοντας την εντατική προετοιμασία του πάρκου και την αγωνία της δημιουργίας ενός μαγικού σύμπαντος.
Στα πιο γνωστά βιβλία του περιλαμβάνονται «Τα τρία μικρά λυκάκια», η «Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα», η «Φρουτοπία» κ.ά. Φυσικά, έχουν γραφτεί πολλά για τον Ευγένιο. Ένα από αυτά μπαίνει στην ουσία του φαινομένου Τριβιζά και φέρει την υπογραφή της Νίκης Γουλανδρή, Προέδρου του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας: «Προσωπικά ανατρέχω στα έργα του Ευγένιου Τριβιζά όταν θέλω να καθαρίσω τη σκέψη µου από την καθηµερινότητα, να αναζητήσω την ευαισθησία των παιδικών µου χρόνων, να γελάσω από έκπληξη και χαρά για κάτι ιδιόρρυθµο που µε οδηγεί στον ορθό λόγο. Ξυπνά µέσα µου το παιδί στις πρώτες έννοιες, τι είναι το πολύ και τι είναι το λίγο, το τοπικό και το παγκόσµιο. Ως Ελληνίδα µε οδηγεί στους κλασικούς προγόνους µας, τον Αίσωπο, τον Αριστοφάνη και τον ∆ιογένη, για την αναζήτηση του νέου ανθρώπου».
Αγαπητέ κ. Τριβιζά, καλώς να ορίσετε στη Θεσσαλονίκη. Ποια είναι τα παραμύθια ή τα λογοτεχνικά έργα που σας επηρέασαν, που έφτιαξαν τον Τριβιζά;
Ξεχωρίζω την «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» του Λούις Κάρολ, τα παραμύθια του Όσκαρ Ουάιλντ, τον «Μικρό πρίγκιπα» του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, τον «Δον Κιχώτη» του Μιγκέλ ντε Θερβάντες και «Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ» του
Τζόναθαν Σουίφτ. Πρόκειται για έργα πολυδιάστατα, πολυεπίπεδα και διηλικιακά. Είναι ταυτόχρονα απλά και περίπλοκα, εύληπτα και εμβριθή. Μπορεί να τα απολαύσει τόσο ένα μικρό παιδί όσο και ένας ώριμος ενήλικας. Τα βιβλία αυτά έγιναν τα πρότυπά μου.
Ποια είναι η φιλοσοφία του θεματικού πάρκου που ετοιμάζεται στη Θεσσαλονίκη, ποιο θα θέλατε να είναι το στίγμα του;
Να προσφέρει μια όαση χαράς και αισιοδοξίας στην κατήφεια της καθημερινότητας.
Λένε πως η τεχνολογία (smartphones, tablets) σκοτώνει το διάβασμα. Συμφωνείτε; Φοβάστε την τεχνολογία;
Όχι, επειδή το πρόβλημα δεν είναι το μέσο, αλλά το περιεχόμενο. Άλλωστε την
εξέλιξη της τεχνολογίας δεν είναι εφικτό να την ανακόψει κανείς. Μπορεί όμως να προσπαθήσει να την ελέγξει, να την προσαρμόσει και να διαμορφώσει προς το καλύτερο το περιεχόμενό της.
Μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες, πολλά παιδιά στην Ελλάδα ρωτούν επίμονα αν οι τζιχαντιστές θα έρθουν και στη χώρα μας. Πώς προσεγγίζετε το θέμα;
Αν κάτι μας διδάσκουν τα παραμύθια, αυτό είναι ότι με την κατάλληλη προετοιμασία, επινοητικότητα, εγρήγορση και αποφασιστικότητα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τους δράκους που μας απειλούν και τα τέρατα που καραδοκούν στο πέρασμά μας.
Ποιος πιστεύετε εν τέλει ότι είναι ο ρόλος των παραμυθιών σε έναν κόσμο τόσο ωμό;
Να μας δείχνουν ότι όλα είναι δυνατά, ότι πάντα υπάρχει ελπίδα.
Ποιες θα ήταν οι 3 συμβουλές – οδηγίες προς τα παιδιά για να μη χάσουν την παιδικότητά τους;
- Να αντιστέκονται σε όσους προσπαθούν να τα μετατρέψουν σε ρομπότ
ή πιόνια
- Να μη δέχονται να φορέσουν παρωπίδες σοβαροφάνειας
- Να θυμούνται τη συμβουλή που έδωσαν ο Τιτιβούε και τα άλλα πουλιά στον
Αχυρούλη, το σκιάχτρο που ήθελε να πετάξει:
«… Ξέχνα τα λόγια που σου λέγανε
τα βαρυσήμαντα!
Σκέψου ψίθυρους ανάλαφρους,
ανθάκια ασήμαντα,
της χαραυγής τις ηλιαχτίδες
και το πρώτο όνειρο που είδες!…»
(Το όνειρο του σκιάχτρου, εκδόσεις Βιβλιοπωλείου της Εστίας)
Προσφυγικό: ένα σχόλιο για τη στάση της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Αρκεί μια φράση του Αλβέρτου Αϊνστάιν, ιδρυτή του γερμανικού DAFI
(Deutsche Akademische Flüchtlings Initiative) που έχει ως στόχο την επίτευξη
αυτάρκειας των προσφύγων μέσω παροχής επαγγελματικών προσόντων.
Ο κορυφαίος πρόσφυγας επιστήμων, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για προδοσία από
το Τρίτο Ράιχ και τα βιβλία του ήταν μεταξύ εκείνων που είχαν καεί στην πυρά του Μαΐου του 1933, είχε πει: «Ένας μπόγος με τα υπάρχοντά του δεν είναι το μόνο πράγμα το οποίο ένας πρόσφυγας κομίζει στη νέα του πατρίδα».
Πώς σχολιάζει ο δαιμόνιος δημοσιογράφος Πίκος Απίκος την κατάσταση στην Ελλάδα;
Έζησαν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα.
Και μια τελευταία ερώτηση: τι θα λέγατε στα νέα παιδιά; Να μείνουν ή να φύγουν από την Ελλάδα;
Είτε φύγουν είτε μείνουν, κάτι άλλο έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία: να μη φύγει ποτέ η Ελλάδα από την καρδιά τους.
Από το φύλλο της THESSNEWS #17 (03-04/09/2016)
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.