γράφει ο Παρασκευάς Κακάς Μ.D. Πλαστικός Χειρούργος
Μια νέα μορφή θεραπείας με γαστρικά μπαλόνια οδήγησε σε απώλεια βάρους υπέρβαρους ασθενείς καθώς και σε βελτιώσεις στους δείκτες της μεταβολικής νόσου, ανέφεραν οι ερευνητές.
Σε μια μικρή κλινική δοκιμή, οι ασθενείς κατάπιαν μια κάψουλα που περιείχε ένα μπαλόνι σχεδιασμένο για να φουσκώνει στο στομάχι και να μειώνει τον διαθέσιμο χώρο για φαγητό, σύμφωνα με τον Hidetoshi Ohta, MD και τον Shinichi Katsuki, MD, PhD, από το νοσοκομείο Otaru Ekisaikai στο Otaru της Ιαπωνίας.
Άλλα γαστρικά μπαλόνια τοποθετούνται ενδοσκοπικά και διαθέτουν ειδικό σωλήνα για να μπορούν να γεμίσουν, ανέφερε ο Ohta σε μια παρουσίαση στην Digestive Disease Week 2017.
Η νέα κάψουλα περιέχει ένα μπαλόνι, μια μαγνητική βαλβίδα, μια ράβδο ξηρού πάγου και ένα βιοδιαλυτό βύσμα. Οδηγείται με εξωτερικούς χειρισμούς στο στομάχι και στη συνέχεια η εξάχνωση του κατεψυγμένου διοξειδίου του άνθρακα φουσκώνει το μπαλόνι.
Η μαγνητική βαλβίδα επιτρέπει το άδειασμα του μπαλονιού ανά πάσα στιγμή και η συσκευή είναι τότε αρκετά μικρή για να απομακρυνθεί με τις τροφές.
Για τους παθολογικά παχύσαρκους ανθρώπους, είπε στο MedPage Today, η βέλτιστη λύση παραμένει η βαριατρική χειρουργική, αν και μόνο ένα κλάσμα των επιλέξιμων ασθενών ακολουθεί αυτή τη διαδρομή. Για όσους είναι λιγότερο παχύσαρκοι, οι ενδοσκοπικές και λαπαροσκοπικές τεχνικές για την τροποποίηση του μεγέθους του στομάχου είναι πιο ελκυστικές.
Ωστόσο, μια μέθοδος χωρίς διαδικασίες θα μπορούσε να είναι ακόμα πιο ελκυστική, αν και η τρέχουσα μελέτη είναι ακόμη πολύ μικρή. Θα ήταν ένα άλλο εργαλείο στην εργαλειοθήκη της αντιμετώπισης της παχυσαρκίας.
Σε ό,τι αφορά την απώλεια βάρους, τα αποτελέσματα είναι αρκετά συγκρίσιμα με τις αναφορές για άλλες μορφές θεραπείας με βάση γαστρικά μπαλόνια: μια μέση συνολική απώλεια βάρους κατά 12,6% και μια υπερβολική απώλεια βάρους κατά 30%.
Αλλά η μελέτη συμπληρώνει επίσης ένα σημαντικό κενό δεδομένων: οι προηγούμενοι ερευνητές γαστρικών μπαλονιών έχουν συνήθως αναφέρει την επίδραση των παρεμβάσεών τους στο συνολικό βάρος του σώματος, δήλωσε, αλλά δεν έχουν δείξει αποτελέσματα σε δείκτες μεταβολικών διαταραχών.
Η ομάδα του Ohta εξέτασε ειδικά μια σειρά μεταβολικών δεικτών και διαπίστωσε μια μέση πτώση 0,8 στο επίπεδο γλυκοζηλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c ασθενών με διαβήτη. Μείωση κατά 20% των επιπέδων ινσουλίνης στο αίμα. Μείωση της LDL-χοληστερόλης κατά 20 mg/dL σε ασθενείς με υπερλιπιδαιμία, μια μείωση 48% στην περιοχή του σπλαγχνικού λίπους και μια μείωση κατά 19% στην περιοχή του υποδόριου λίπους.
Ο Ohta είπε ότι εκπλήσσεται από την επίδραση στο σπλαχνικό λίπος. “Δεν περίμενα τόσο πολύ τη μείωση του σπλαχνικού λίπους”, είπε.
Κατά την έναρξη της μελέτης, οι περισσότεροι ασθενείς είχαν αντίσταση στη λεπτίνη, ανέφερε, αλλά η μείωση του σπλαχνικού λίπους συσχετίστηκε σε μεγάλο βαθμό με τη μείωση των επιπέδων λεπτίνης, οδηγώντας τους ερευνητές να πιστεύουν ότι η αντίσταση στη λεπτίνη προέκυψε από το υπερβολικό σπλαχνικό λίπος.
Ο Ohta είπε ότι η συσκευή που δοκιμάζει η ομάδα του αναπτύχθηκε σε συνεργασία με μηχανικούς στο Πανεπιστήμιο του Kobe, επίσης στην Ιαπωνία.
Αν εξελιχθεί σε τελικό προϊόν, θα αποτελεί μια εξαιρετική λύση για απώλεια κιλών χωρίς την αίσθηση της πείνας!
Από το φύλλο της THESSNEWS #56 (03/06/2017-04/06/2017)
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.